Week 23 – 2013

Zondag 2 juni 2013

Route: Hay-on-Wye, Talgarth, Tretower, Brecon, Sennybridge, Llandovery. Totaal 115 km.

We hebben vannacht op een geweldige plek gekampeerd bij een historisch (tol)bruggetje. We mochten daar overnachten van de brugwachter. Toen we echter vanmorgen om tien uur wilden vertrekken en de camper achteruit een helling op moest, slipten de wielen door en konden we niet meer voor- of achteruit. Toen ik aan de brugwachter ging vragen of iemand ons er met een auto uit kon trekken, bleken er uiteindelijk vier mensen voor uit hun bed getrommeld te zijn die ons uiteindelijk met een Landrover uit onze benarde positie wisten te bevrijden. En dan te bedenken dat het voor hen pas negen uur was en dat op zondagmorgen…..

De rest van de dag ging alles goed hoor! Eerst zijn we naar een carbootsale geweest. Dit is een typisch Brits verschijnsel waar in het weekend mensen tweedehands spullen uit de kofferbak van hun auto verkopen, voor ons gewoon een rommelmarkt dus. We hebben verder nog een wandeling naar een waterval gemaakt en een prachtige autorit door het Nationaal Park Brecon Beacons. Wat is Wales toch ontzettend mooi!

Maandag 3 juni 2013

We hadden geen betere dag uit kunnen kiezen om een dag op dezelfde plek te blijven. De hele dag een stralende zon, een camping met schitterend sanitair en een prachtige omgeving. Vanmorgen heerlijk in het zonnetje gezeten, een beetje gelezen en gelummeld en ik kon lekker aan mijn obsessie toegeven, wassen! Dit is vanaf onze fietsvakanties, een jaar of vijfentwintig geleden, een soort neurose geworden; we konden toen maar zó weinig kleding meenemen, dat ik elke gelegenheid aan moest grijpen om te wassen. Ik ben dat gevoel nooit meer kwijtgeraakt, tot frustratie van Ton, maar hij is er na zoveel jaren wel aan gewend geraakt en laat me gewoon mijn gang maar gaan.

Toen mijn wasje in de zon wapperde, zijn we een wandeling gaan maken; volgens de beschrijving zou die 8,8 km zijn. Omdat het routekaartje niet echt duidelijk was, hebben we een stuk verkeerd gelopen, waardoor we uiteindelijk op 11 km uitkwamen. Nu zou dat in ons eigen vlakke Nederland net twee uurtjes in beslag genomen hebben, hier in het heuvelachtige Wales hebben we er drie uur en drie kwartier over gedaan! Toen we terugkwamen, was wel mijn was droog….

Dinsdag 4 juni 2013

Route: Llandover, Llangadog, Brynamman, Pontardawe, Swansea. Totaal 86 km.

De zon stond vanmorgen weer stralend aan de hemel. Zou de zomer dan nu toch echt gaan beginnen?  We wachten af, maar voorlopig genieten we hier met volle teugen van!

Op onze tocht door Wales zijn we richting zuiden gegaan, naar het schiereiland Gower. Onderweg moesten we de bergen over en kwamen we woeste landschappen tegen, onvoorstelbaar, het leken de Noorse hoogvlaktes wel, zoiets als de Hardanger Vidda! Helemaal boven zijn we uitgestapt om dit kale, ruige landschap met hier en daar een struikje eens goed in ons op te nemen. Het enige verschil met de Noorse hoogvlaktes was dat het er niet zo heel erg snijdend koud was, maar toch wel een graad of tien kouder dan zo’n paar honderd meter lager.

In de loop van de middag hebben we zo’n leuk klein campinkje opgezocht. Dit zijn Certificated Locations, oftewel CL’s. Op deze campings heb je geen of weinig comfort (lees: sanitair) en er mogen maximaal vijf caravans of campers staan. Je moet lid zijn van de Britse Caravanclub en dit lidmaatschap kost 45 pond per jaar, maar dan krijg je ook een boekwerk met ruim tweeduizend van deze campings en maandelijks een interessant (Engelstalig) kampeerblad. Je krijgt ook korting bij het boeken van de overtocht naar Engeland, zodat je het lidmaatschap binnen de kortste keren terug hebt verdiend. Als je deze CL’s dan regelmatig afwisselt met campings met fatsoenlijke sanitaire voorzieningen, dan loop je niet het risico om vervuild terug te komen van je vakantie…….

Woensdag 5 juni 2013

Route: Swansea, Bishopston, Llanelli, Carmarthen, St.Clears, Pendine. Totaal 118 km.

Gower is een klein paradijsje. We hebben vanmorgen langs smalle, kronkelige kustweggetjes dit schiereiland in het zuiden van Wales bewonderd. Op het uiterste puntje, bij het plaatsje Mumbles (dat vind ik toch zó’n leuke naam!), hebben we de camper geparkeerd en hebben toen een lange wandeling gemaakt langs een erg smal paadje, terwijl we uitzicht hadden op de blauwe zee en grillige rotsen.

Aan het eind van de middag hebben we weer een CL gevonden en dat is de tot nu toe nummer één van deze vakantie. We staan helemaal alleen op een prachtig plekje met uitzicht op zee. De zon schijnt nog steeds, het is een graad of twintig en ik moet uitkijken dat ik niet te erg verbrand…… Wat hebben we het toch goed!!!

Donderdag 6 juni 2013

Route: Pendine, Saundersfoot, Tenby, Freshwater East. Totaal 39 km.

Het grote verschil tussen onze vakantie dit jaar en die van vorig jaar zijn de kleine afstanden die we nu rijden. Vorig jaar moesten we natuurlijk een acht landen doorkruisen en dit jaar maar een klein eilandje (laat de Britten het maar niet horen dat ik hun land met een verkleinwoord beschrijf!).

Vandaag wilden we weer een stuk van het kustpad van Pembrokeshire lopen, maar op de een of andere manier konden we het beginpunt niet vinden. Nadat we drie keer heen en weer waren gelopen en toen er ook nog een stuk afgesloten bleek te zijn vanwege bouwactiviteiten, hebben we het verder voor vandaag maar opgegeven.

Het verschil tussen eb en vloed is hier in dit gebied enorm groot De bootjes in de haven vallen twee keer per dag helemaal droog; wel handig om de onderkant van je bootje regelmatig te onderhouden.

Vrijdag 7 juni 2013

Route: Freshwater East, Pembroke, Narberth, Cardigan, Mwnt (dit is geen spelfout, maar er zijn echt woorden en namen in het Welsh die geen klinkers hebben!). Totaal 75 km.

Nadat we vorig jaar naar mijn idee genoeg kastelen en kerken voor de komende jaren gezien hadden, hebben we vandaag toch maar weer een voorzichtig begin gemaakt met de bezichtiging van dit soort historische gebouwen. Pembroke Castle is een van de mooiste kastelen van Wales. We hebben een interessante rondleiding gehad van een gids, maar door haar Welsh accent was ze af en toe toch wat moeilijk te volgen.

We hebben weer een CL-camping gevonden die de eerste plaats heeft overgenomen van die van eergisteren. Het is een terrein met uitzicht op zee dat zo overweldigend mooi is, dat we er geen genoeg van kunnen krijgen. Oké, er zijn ook wat minpuntjes, het is niet een mooi gemaaid grasveld en ik heb al met mijn blote voeten in de brandnetels gestaan en je moet niet alleen uitkijken voor de brandnetels, maar ook voor schapenpoep, want de producenten van deze uitwerpselen lopen om onze camper heen, wat ook wel weer leuk is en een extra dimensie geeft aan deze plek!

Zaterdag 8 juni 2013

Route: Mwnt, Cardigan, Aberystwyth, Devil’s Bridge. Totaal 93 km.

Omdat we de enige op de camping waren (op de schapen na), hebben we gisteravond de gordijntjes niet opgehangen, dus toen we vanmorgen onze ogen opendeden hadden we gelijk weer de blauwe zee in het vizier. Voordat we onze reis gingen vervolgen zijn we eerst een wandeling over een stuk van het kustpad gelopen, langs steile rotsen, sommige hier en daar begroeid met roze, paarse en witte bloemetjes. Het is zó bijzonder dat plantjes op deze rotsen kunnen groeien en hier voldoende voedsel uit kunnen halen. Het weer is nog steeds schitterend, er staat wel een stevige wind, maar met een strakblauwe lucht en een stralende zon is de temperatuur erg aangenaam.

Loading