Zondag 3 april 2016
Route: Besançon, Autun, St. Didier-sur-Arroux, Etang-sur-Arroux. Totaal 192 km.
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan collega-vrijwilligers van de noodopvang in Ede. Zij hebben een huisje in Frankrijk en het plan was om hen op de terugweg in mei op te zoeken, maar omdat onze reis nu toch anders loopt, hebben we het op de heenweg al gedaan. Wat een prachtig huisje hebben ze daar zeg! Niet zo’n Frans huis zoals je vaak ziet en dat er aan de buitenkant verwaarloosd uitziet, maar zo’n schattig, lief huisje en met een fenomenaal uitzicht. Ada en Henk, jullie hebben daar een prachtige plek gecreëerd; alles straalt zowel binnen als buiten gevoel voor detail en gezelligheid uit. We hebben genoten!
Nu staan we op een camping bij hen in de buurt. Er is geen eigenaar te zien, we zijn de enige kampeerders en op de instructie bij de ingang staat de code voor de slagboom en het verzoek om het verschuldigde bedrag in de brievenbus te doen. Zó fijn dat dat hier nog kan!
Maandag 4 april 2016
Route: Etang-sur-Arroux, Blanzy, Cluny, Macon, Amberieu, Virieu. Totaal 248 km
Ton heeft vandaag voor het eerst een stuk gereden; de laatste 95 km van vandaag nam hij voor zijn rekening. Na 1108 km vanaf vorige week zondag, kon ik het stuur uit handen geven. Het voelde in eerste instantie niet goed toen Ton het voorstelde. Ik was bang dat hij het zou forceren want hij loopt nog ontzettend mank. Maar het rijden ging gelukkig prima; nu het lopen nog…..
De reis is ook onze vakantie; we bekijken altijd de avond van tevoren welke route we gaan rijden en wat er onderweg te zien is. Het stadje Cluny was zo’n plek met een mooie abdij en hier was natuurlijk ook een auberge voor een kop koffie. Waarom leer ik het toch nooit, dat als je koffie bestelt je erbij moet zeggen dat het een grote moet zijn. Kregen we weer zo’n miezerig slokje koffie waarvan je denkt, wil ik er hierna nog drie of vier?
De rit was prachtig, een glooiend landschap met enorme moerasachtige waterpartijen afgewisseld met hogere bergen en de nodige haarspeldbochten. Dit zal nog wel erger worden, maar ik weet nu dat Ton weer kan rijden ;-). We staan nu op een prachtige camperplaats vlak naast een oud waterrad dat nog steeds in werking is. Ik hoop niet dat het geluid van al dat vallende water mij vannacht parten gaat spelen.
Dinsdag 5 april 2016
Route: Virieu, Grenoble, Vizille, Laffrey, Susville. Totaal 106 km.
Vandaag zijn we aan de Route Napoleon begonnen. Dit is het traject dat Napoleon met 1026 soldaten, veertig paarden, twee kanonnen en een koets volgde na zijn ballingschap op het eiland Elba op zijn weg naar Parijs. De autoroute die in 1932 werd geopend loopt van Vence aan de Côte dÁzur naar Grenoble, maar wij doen het in omgekeerde volgorde. We wilden in het plaatsje Vizille het kasteel met het prachtige landschapspark bezoeken, maar ja, zes dagen per week is het kasteel open, behalve op dinsdag…. Een typisch geval van jammer; dan alleen maar een foto van de buitenkant.
Het landschap waar we doorheen rijden is spectaculair! Smalle bergweggetjes met een stijgingspercentage van 8 – 10%, haarspeldbochten waar je eng van wordt (Ton rijdt gelukkig) en het uitzicht o.a. op de besneeuwde bergtoppen is fenomenaal! Onderweg kwamen we langs het standbeeld van Napoleon op zijn paard en als echte toerist moet je daar natuurlijk stoppen voor een foto.
Het weer is nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Het spettert regelmatig en de zon laat zich ook nog niet vaak zien. De temperatuur is overigens prima, zo’n 16 graden, maar we willen nu toch wel eens een T-shirtje aan nu we in het zuiden van Frankrijk zitten.
Woensdag 6 april 2016
Route: Susville, Corps, Gap, Sisteron. Totaal 116 km.
Koud, nat en miezerig; dat zijn de sleutelwoorden voor het weer van vanmorgen. De besneeuwde bergen zijn onzichtbaar door de laaghangende bewolking. Dat belooft dus weinig goeds voor vandaag, maar niets is minder waar! Naarmate de ochtend vorderde trok de bewolking weg en toen we in het stadje Gap aankwamen, konden we koffie drinken op een van de vele terrasjes op een gezellig plein midden in het autovrije centrum. Toen we weer terugkwamen bij de camper was de temperatuur inmiddels opgelopen tot 25 graden. Onze camperplaats ligt aan een drukke weg, maar met een geweldig uitzicht op de bergen, het stadje Sisteron en de Citadel. Het verkeerslawaai zal vanavond wel minder worden, hoop ik.….
Donderdag 7 april 2016
Route: Sisteron, Digne-les-Bains, Castellane. Totaal 96 km.
Mijn twijfels van de week, dat Ton zijn voet zou forceren als hij zou gaan rijden, bleken terecht te zijn. Ik moet het stuur weer alleen hanteren, maar dat gaat me steeds beter af. De haarspeldbochten die ik vandaag heb moeten nemen, zouden me vroeger tot wanhoop hebben gedreven. Achteruit rijden gaat ook steeds beter, maar het schakelen blijft een probleem. Vanmorgen sloeg de motor af op een erg steile helling (12% of zoiets?), want wie rekent er nou op dat je terug moet schakelen naar zijn één! Ik niet in elk geval, de eerste versnelling gebruik je alleen maar als je optrekt, toch? Het werd dus een hellingproef in het kwadraat; het zweet brak me aan alle kanten uit, want de motor sloeg tot drie keer toe weer af! Gelukkig stond er niemand achter me, want anders had ik alle vooroordelen over vrouwen-achter-het-stuur weer bevestigd.
Het bezoek aan de Citadel van Sisteron was onze ´missie´ van vandaag. Niet zo groot als die van Besançon, maar hij was niet minder indrukwekkend en het uitzicht was na al die trappen zeker de moeite waard! Dit bastion dateert uit de twaalfde eeuw en is ook een belangrijke doorgang geweest voor Napoleon toen hij in 1815 bezig was aan zijn zegetocht naar Parijs.
Het weer is trouwens fantastisch vandaag! Strakblauwe lucht, tweeèntwintig graden en de zonnebrandcrème was eindelijk nodig; heerlijk!!!
Vrijdag 8 april 2016
Vandaag zijn we een dagje op de mooie camping in Castellane gebleven. Ze hebben een nieuwe wasmachine met een capaciteit van 12 kilo; ik kon hier dus al mijn wasgoed van de afgelopen twee weken met gemak in kwijt. We kunnen weer even vooruit.
Om Ton zijn voet rust te gunnen, zijn we met de camper naar het centrum van Castellane gereden (zeven kilometer heen en terug….) en hebben daar heerlijk geluncht en een stadswandelingetje gemaakt (met de nadruk op ‘tje’). Castellane heeft een echt Frans sfeertje; rommelige smalle straatjes, leuke doorkijkjes, terrasjes en de gevels van de huizen zijn vaak gewoon mooi van lelijkheid.
Zaterdag 9 april 2016
Route: Castellane, Grasse, St-Paul-de-Vence. Totaal 91 km.
Schreef ik van de week dat het rijden me steeds beter afging, nou vandaag heb ik de vuurproef maar ternauwernood doorstaan. We wilden onderweg het oude centrum van Grasse bekijken. We volgden de borden Centre Ville, maar daar in de buurt aangekomen stond er ineens een verbodsbord voor campers. Op datzelfde moment echter konden we geen kant meer op en er was geen mogelijkheid om te keren of een andere weg te kiezen. Er zat niets anders op dan door te rijden, maar de weggetjes werden zó smal en de haarspeldbochten zó krap dat ik drie keer moest steken om de bocht te nemen. De auto’s achter ons moesten dus wachten, maar na drie van die bochten werden ze ongeduldig en begonnen te toeteren. Je kunt je vast wel voorstellen hoe ik me voelde. Toen we eindelijk het centrum uit waren, wisten we niet hoe snel mogelijk we die KAA-UU-TEE-stad moesten verlaten en toen we eruit waren en op een normale parkeerplaats stonden, heb ik even mijn tranen de vrije loop gelaten; alle spanning moest er even uit! Dus nooit met een camper naar Grasse toegaan en nu hebben wij er nog maar een van 5.20 meter lang; laat staan als je zo’n joekel van zeven of acht meter hebt……
We staan nu op een camperplaats bij het stadje St.Paul-de-Vence; het is volgens de VVV het mooiste vestingstadje van Zuid-Frankrijk en dat kunnen we ons voorstellen. Prachtig gelegen op een heuvel en alle huizen en gebouwen zijn helemaal opgetrokken in dezelfde soort kalkzandstenen. De schilderachtige straatjes zijn prachtig geplaveid met kleine ronde keitjes die allemaal in een bepaald bloempatroon gelegd zijn; heel bijzonder! De enige winkeltjes die er in dit stadje te vinden zijn, zijn kunstgaleries en exclusieve modezaakjes, heel iets anders dan in andere toeristische plaatsen waar je alleen goedkope souvenirs vindt.
