Zondag 17 april 2016
Route: Rome, Viterbo, Orvieto. Totaal 123 km.
We zijn nu, na drie weken op de helft van onze vakantie en we zijn vanmorgen ruim honderd kilometer naar het noorden getrokken. Eigenlijk voelde dat al een beetje als teruggaan, maar gelukkig is dat nog niet zo want we gaan nu oostelijker Umbrië in. Het eerste stadje waar we terechtkwamen was Orvieto, een vestingstadje bovenop een heuvel. De camperplaats waar we staan ligt aan de voet hiervan, maar we hoefden niet naar boven te lopen want op 200 meter van de camperplaats gaat een kabelbaan naar het ontzettend mooie, gezellige stadje. Voor € 1,30 per persoon werden we binnen een paar minuten 180 meter naar boven gebracht; dat scheelt heel wat zweetdruppels….
Het stadje is niet heel erg groot, maar de kathedraal daarentegen is enorm! Je verwacht een kathedraal van deze afmetingen met zo’n prachtig gedecoreerde voorgevel hier gewoon niet. Heel bijzonder! Morgenochtend gaan we weer terug om een ondergrondse wandeling te maken. We hebben hier al kaartjes voor gekocht. We zijn benieuwd!
Maandag 18 april 2016
Route: Orvieto, Amelia. Totaal 43 km.
Gistermiddag hadden we al een oriënterend rondje door Orvieto gelopen en kaartjes gekocht voor de ondergrondse wandeling onder leiding van een gids. Deze wandeling overtrof onze verwachtingen. Het Engels van de gids was niet half zo goed als van die in Rome, maar deze gids had zoveel meer uitstraling en liefde voor haar verhaal en haar stad, dat de inspanning die ik moest leveren om haar te begrijpen, het alleszins waard was! Haar verhaal was erg interessant en ging over de Etrusken, de Romeinen en de bouw van de onderaardse stad met meer dan 1200 grotten en de manier waarop men in de Middeleeuwen hier in leven bleef. Zij deden dit o.a. door het maken van olijfolie en wijn en het houden van duiven voor het vlees en de eieren. Hierna hebben we spierpijn opgelopen om de Pozzo di San Patrizio op en af te lopen. Deze put is een briljant stukje vakmanschap en is tussen 1527 en 1537 gebouwd om water naar boven te halen in het geval de stad omsingeld zou worden. De put is 62 meter diep en je gaat 248 treden naar beneden en het bijzondere is dat je niemand tegen komt die weer naar boven loopt omdat er twee spiraalvormige trappen zijn die in elkaar lopen. Als je helemaal beneden bent loop je gewoon door en ga je vanzelf weer 248 treden naar boven. Dit is gedaan omdat het water door ezeltjes naar boven werd gehaald en zo hoefden die elkaar niet te passeren.
Omdat we om half drie al terug waren bij de camper, zijn we alsnog ingestapt om in een uurtje naar de volgende camperplaats te rijden om daar morgenochtend het stadje Amelia te gaan bezoeken.
Dinsdag 19 april 2016
Route: Amelia, Narni, San Gemini. Totaal 34 kilometer.
Vanmorgen zijn we ons doodgeschrokken! We stonden op het punt om naar het stadje Amelia te lopen, toen er een enorm gesis te horen was en de hele camper vol stoom kwam te staan, tenminste daar leek het op. Ik had gelijk een angstvisioen van weer een sleepdienst, maar wat bleek nou, Ton heeft waarschijnlijk tegen de brandblusser aangestoten die onder tegen de bank gemonteerd zit en dat ding is poeder gaan spuiten. Alles was wit, maar een goede schoonmaakbeurt heeft alles weer verholpen. In elk geval geen autopech!!!
Het historisch centrum van Amelia is de moeite van het bezoeken waard. Je gaat de stad in door de Porta Romana en de smalle straatjes leiden je naar de hoogste top van het stadje waar de Dom staat. Wat lijkt het me toch vermoeiend om hier te wonen. In het hoger gelegen gedeelte van het stadje kun je niet met een auto komen en fietsen is al helemaal niet mogelijk! Het is wel goed voor de lijn……
Hierna hebben we het mddeleeuwse stadje Narni bezocht dat nog mooier was dan Amelia, maar ook toeristischer. Onze fototoestellen maken overuren; wat zullen we het weer moeilijk hebben om te gaan beslissen welke foto’s het album zullen halen!
Deze streek in Umbrië barst van de mooie stadjes, zodat we om een uur of drie al in het derde stadje van vandaag belandden, San Gemini. Hier blijven we overnachten op een rustige camperplaats op 300 meter afstand van weer een historisch centrum. Ton begint trouwens ontwenningsverschijnselen te vertonen. Hij begint onkruid te trekken rondom te camper. Pfffff………….
Woensdag 20 april 2016
Route: San Gemini, Terni, Marmore. Totaal 41 km.
We hadden gelezen dat Terni niet zo’n mooi centrum heeft als de stadjes die we gisteren en eergisteren bezocht hebben, maar dat je er goed kunt winkelen. Daar heb ik wel weer eens zin in maar op de een of andere manier kon het me totaal niet boeien en zijn we de waterval van Marmore gaan bezoeken die elke dag tussen vier en vijf uur ‘aangezet’ wordt om energie op te wekken voor de industrie van Terni. Om vier uur stroomt het water nog rustig naar beneden om binnen een kwartier een kolkende watermassa te worden. Heel spectaculair om te zien. We zijn op een iets verderop gelegen parkeerterrein blijven overnachten waar zeven (!!) zwerfkatten lui in het zonnetje hun dag aan het doorbrengen waren. Later bleek dat er verschillende mensen komen om ze te voeren; die gaan er dus nooit meer weg.
Donderdag 21 april 2016
Route: Marmore, Piediluco, Ferentillo, Cascia. Totaal 104 km.
Het mummiemuseum in Ferentillo was ons eerste doel vandaag. Het leek me helemaal niks, maar Ton wilde er wel graag heen. Ik heb nauwelijks gekeken, want het ziet er allemaal zó eng en luguber uit! Ik heb me dus nuttig gemaakt om de beschrijving van alle tentoongestelde lichamen voor te lezen aan Ton zodat hij het allemaal goed kon bestuderen. Gelukkig mocht hij er niet fotograferen……
Voor de meerprijs van € 1,50 konden we ook nog een Romaanse kerk en klooster bezoeken dat anderhalve kilometer verderop lag. De fresco’s in deze kerk zijn prachtig bewaard gebleven.
Het is zo’n prachtige gebied waar we al een paar dagen doorheen rijden; een glooiend berglandschap met oude dorpjes die op de toppen van de bergen liggen of tegen een bergwand aangeplakt lijken. Het massatoerisme heeft hier gelukkig ook nog niet toegeslagen; het is overal heerlijk rustig en dat is erg fijn op die smalle bergweggetjes.
Vrijdag 22 april 2016
Route: camping, Cascia, camping. Totaal 18 km.
We hebben nog maar eens een lummeldagje ingelast. Het weer is prachtig en we staan op een mooie camping. Vanmorgen zijn we wel naar het nabijgelegen stadje Cascia gereden, op de eerste plaats om boodschappen te doen maar ook om het stadje te bekijken. We waren verbaasd over de tientallen souvenirwinkeltjes met allerlei Mariabeeldjes, Mariaschilderijtjes, Mariatafelkleedjes en nog veel meer religieuze prullaria. Totdat we erachter kwamen dat het helemaal Maria niet was die overal op afgebeeld stond, maar St. Rita. Zij is heilig verklaard omdat zij de moordenaar van haar man vergiffenis had geschonken en de rest van haar leven in het klooster in Cascia heeft doorgebracht. Deze stad is daardoor een bedevaartsoord geworden.
Ik heb ook nog een Italiaanse parkeerwachter duidelijk weten te maken dat ik niet van plan was om 36 euro te betalen voor twee uurtjes parkeren! We vonden het al zo vreemd dat het parkeerterrein zulke grote, lange parkeervakken had, maar ja, op het bord bij de ingang stonden de parkeertarieven, namelijk 36 euro voor een touringcar, 8 euro per dag voor een camper en 1 euro per uur om gewoon te parkeren. Toen ik na twee uur het kaartje in de parkeerautomaat deed, kon ik alleen maar 36 euro betalen; nou niet dus! De parkeerwachter sprak geen Engels en ik geen Italiaans, maar mijn verontwaardiging in woord en gebaar heeft zijn uitwerking niet gemist, want na betaling van twee euro deed hij de slagboom voor ons open. Phew……
Zaterdag 23 april 2016
Route: Cascia, Norcia, Castelluccio, Visso, Preci. Totaal 80 km.
Het weer is helaas niet zo mooi meer als de afgelopen week. Vannacht regende het, maar toen we vanmorgen vertrokken was het droog en af en toe brak er een flauw zonnetje door. In Norcia hebben we het geboortehuis van de heilige Benedictus bezocht waar een kerk bovenop en omheen is gebouwd. Een andere bijzonderheid in Norcia zijn de “Norcineria’s’. Dit zijn varkensslagerijen met prachtige uitstallingen die je alleen hier aantreft en die zo ongeveer om de drie, vier winkels te vinden zijn.
Na Norcia vervolgden we onze weg over de Piano Grande. Dit is een hoogvlakte en de weg slingerde zich met de nodige haarspeldbochten geleidelijk van 500 naar 1500 meter hoogte. In de verte zag je de Monti Sibillini als een reusachtige bergwand oprijzen. We hebben erg genoten van deze tocht alhoewel we onderweg een enorme hagelbui kregen. Ik heb maar voorzichtig gereden, want we hebben geen winterbanden of sneeuwkettingen en de afgrond was soms nogal aan de diepe kant……
Vlak buiten het dorpje Preci vonden we in het Nationaal Park Monti Sibillini een prachtig aangelegde (gratis) camperplaats, met douche en toilet. Als het weer het toelaat, gaan we morgen hier eerst een wandeling(etje) maken.
