Week 21 – 2011

Zondag 15 mei 2011

Route: Borga a Mozzano, Gallicano, Vergemoli, Gallicano. Totaal 45 km.

Vannacht werden we wakker van de regen! We besloten daarom niet de natuurwandeling te gaan maken, maar de grotten in Vergemoli te bezoeken. Deze grotten zijn slechts een kilometer of twintig verderop, dus we konden er snel zijn. We hadden echter niet verwacht dat we zo hoog en diep de bergen in moesten. De bijbehorende kronkelweggetjes en haarspeldbochten houden ons nogal op. We wilden de rondleiding van elf uur halen en dat lukte ternauwernood! Het bezoek was zeer de moeite waard. De gids was een Italiaanse, maar we kregen een cassetterecorder met Nederlandse uitleg mee; we hoefden dus niets te missen.

Toen we de grotten uitkwamen, kwam de regen nog steeds met bakken uit de hemel. Daarom besloten we naar de marmergroeven van Carrara te gaan. Toen we na een minuut of tien weer een haarspeldbocht omkwamen, lag daar ineens een rotsblok dat we niet meer konden ontwijken. We hoorden een rotklap en de auto maakte ineens een vreselijk lawaai. We hadden het idee dat die enorme steen nog vastzat onder de auto, zo klonk het tenminste. Ton stapte uit en keek onder de auto, maar zag niets. We zijn toen rustig aan de berg afgereden, alleen maar afremmend op de rem en niet op de motor, want dan maakte de auto dat vreselijke alarmerende geluid. Toen we eindelijk beneden waren, hadden we het geluk dat er onmiddellijk een camperplaats was, waar we toen maar zijn gaan staan. We hebben de ANWB-alarmcentrale gebeld en morgenochtend om 8 uur sturen ze iemand om naar de auto te kijken. We hopen maar dat het meevalt……………….

Maandag 16 mei 2011

Vanmorgen om half negen kwam er een sleepwagen om onze auto naar een garage te brengen. Dit was echter een Renaultgarage, die niet naar onze Volkswagen Transporter wilde kijken. We zijn toen naar een VW-garage in Lucca gesleept, 40 km verderop!

Hier kwam het volgende probleem, onze camper was te hoog voor de garage; hij kon niet naar binnen! Toen ze hier ongeveer een uur over na hadden gedacht, kwam iemand op het idee om de banden half leeg te laten lopen, zodat de auto wel naar binnen gereden kon worden. Ton en ik bleven er maar de humor van inzien, want eigenlijk was het om te huilen! Er valt ook moeilijk te communiceren met de mensen in de garage, niemand spreekt Engels. Uiteindelijk was er een administratief medewerkster die een beetje Engels sprak en die als tolk fungeerde tussen de monteurs en Ton en mij. Om een lang verhaal kort te maken: om vijf uur vanmiddag hoorden we dat er een groot probleem was, een onderdeel was afgebroken en dat moet in Verona besteld worden. Dit duurt drie (!) dagen!!!!!! Toen ik dit hoorde, zag ik het niet meer zitten en kwamen er de waterlanders! Waar het uiteindelijk op neer is gekomen: We zitten in een “bed en breakfast” in Lucca. We zien er maar het positieve van in, we hebben een superkamer met bad! Na twee nachten op een camperplaats zien jullie het misschien wel voor je: Elly in een bubbelbad!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Een bijkomend voordeel is ook dat ze hier draadloos internet hebben. Ik kan jullie dus tot donderdag dagelijks op de hoogte houden! Wordt (uiteraard) vervolgd………………………

Dinsdag 17 mei 2011

Er is weinig nieuws te melden. Vanmorgen zijn we eerst nog even naar de garage gegaan om nog wat spullen uit de camper te halen. Hij “hing” te wachten op het nieuwe onderdeel! De monteur heeft de camper toen even laten zakken voor ons. Hierna zijn we Lucca maar weer gaan bekijken. We kennen hier nu ieder straatje, steegje en pleintje, We “moeten” ook elke avond uit eten. Dit is absoluut geen straf, want Lucca heeft zulke gezellige restaurantjes, waar je heerlijk kunt eten.

Morgen gaan we met de trein naar Carrara. Hier hebben ze een marmergroeve waar o.a. het marmer vandaan komt waar de toren en de kathedraal van Pisa mee gebouwd zijn. Michelangelo was hier ook vaste klant.

Woensdag 18 mei 2011

Vandaag hoopten we met de trein naar de marmergroeve in Carrara te gaan. Helaas was deze onderneming met het openbaar vervoer niet te doen. Toen we eindelijk in Carrara aankwamen, bleek het niet mogelijk te zijn om met een bus naar deze marmergroeve te gaan en lopend was het veel te ver (achteraf hadden we een taxi kunnen nemen, maar dat zit gewoon niet in ons systeem!). We hebben dus alleen een foto van een afgegraven marmerberg, ook mooi toch?
We hebben dus een dagje openbaar vervoer in Italië ervaren; zeer inefficiënt, want als er op de dienstregeling staat dat er elk uur een trein gaat, dan betekent dat alleen in het spitsuur, want vanaf half elf tot een uur of vier, rijden de treinen slechts om de twee uur. Als je dan ook nog moet overstappen, dan begrijpen jullie wel dat wij van 9.00 – 16.30 uur bezig zijn geweest om een uurtje in Carrara te vertoeven. Maar ach, we waren lekker bezig en hebben weer een mooi stukje Italië gezien vanuit de trein! Nu maar duimen dat de auto morgen klaar is………..

Donderdag 19 mei 2011

Als het goed is, kunnen we aan het eind van de middag de auto halen. Eerst moeten we de dag nog zien door te komen en dat begint lastig te worden, omdat we Lucca nu echt door en door kennen. We besloten om eerst maar naar de VVV te gaan om te kijken of er in de omgeving nog iets te doen was. In het eerste VVV-kantoor, een dependance, zat een dame wel zó ontzettend ongeïnteresseerd te kijken, dat we ons gewoon schuldig voelden om haar iets te vragen! We kregen een foldertje in onze handen geduwd, waarop stond dat we een bus konden nemen naar Montecarlo (een klein stadje in de buurt van Lucca). Dat leek ons wel wat, maar op de een of andere manier hadden we er geen goed gevoel bij en we besloten naar de Tourist Information in het centrum van Lucca te gaan. Daar gebeurde het tegenovergestelde; een zeer vriendelijke dame gaf ons het advies om zeker niet naar Montecarlo te gaan, want dat was een zeer onbetrouwbare busverbinding, waarbij je ook nog tig keer moest overstappen. Na onze ervaring naar Florence en gisteren naar Carrara, besloten we maar om het openbaar vervoer in Italië verder te mijden. Het werd toch maar weer een dagje Lucca. Om vijf uur gingen we onze bagage ophalen in de bed & breakfast en met de taxi naar de garage. Toen we daar aankwamen, stond tot onze grote opluchting ons campertje al op het parkeerterrein. We zijn weer onafhankelijk!!!!!

Vrijdag 20 mei 2011

Route: Lucca, Viareggio, Massarosa, Massa, La Spezia, Cinque Terre, Genua, Garbagna.
Totaal 262 km.

Vanmorgen miste ik mijn espressootje, geroosterde boterhammetje, zachtgekookt eitje, jus d’orange, krentenbrood, stokbroodje, cornflakes, enz. enz. Nee hoor, gekheid, alhoewel……………… Als afwisseling vond ik het niet verkeerd, drie dagen in een bed & breakfast met zo’n heerlijk ontbijtbuffet, een bad en een bed van minstens 2,50 meter breed. Maar ik zei het al in een eerdere log, vakantie is voor ons vrijheid en we konden niet doen wat we wilden; uiteraard ook omdat we geen vervoer hadden. Vannacht dus weer lekker dichies bij dichies geslapen in ons bed van 1,15 meter en heerlijk buiten in het zonnetje ontbeten. We zijn weer lekker op onszelf, kunnen weer doen wat we willen en staan nu op een camping helemaal bovenaan, met het mooiste uitzicht dat je je voor kunt stellen!

We hebben vandaag weer fantastische vergezichten gehad. Tussen La Spezia en Genua heb je het natuurgebied Cinque Terre. Het gaat om vijf vissersdorpjes die tegen de bergen geplakt lijken, maar het hele gebied is ontzettend mooi! De weg gaat steil omhoog langs de kust, zodat je een prachtig uitzicht hebt over de Middellandse Zee, met de bergen die daarlangs liggen. Soms zie je ansichtkaarten met een zee die zo blauw is, dat je zeker weet dat deze kaarten gephotoshopt zijn, maar we hebben het nu met eigen ogen gezien, de zee is onwaarschijnlijk blauw!

Zaterdag 21 mei 2011

Route: Garbagna,Tortona, Mortara, Novara, Arona, Baveno (Lago Maggiore). Totaal 173 km.

Toen we op de heenreis vanaf het Lago Maggiore door het noorden van Italië zuidwaarts reisden, zei ik dat dit de eerste en de laatste keer was dat we in dit gebied over provinciale weggetjes zouden rijden. Het was toen een vreselijk ongezellige weg. Vandaag op de terugreis zijn we wéér door het noorden van Italië gereden, alleen nu zijn we ten westen van Milaan gebleven en dat was een goede keus. Als jullie dus ooit naar Toscane reizen, ga dan niet eerst naar het zuid-oosten, maar ga gewoon rechtstreeks naar het zuiden, dat scheelt een hoop ergernis!
Vandaag zagen we onderweg een vreemd verschijnsel, n.l. een soort rijstvelden. Grote stukken ondergelopen grasland met dijkjes eromheen. De boeren waren hier aan het werk met tractoren waaraan geen gewone wielen zaten, maar enorme ijzeren tandwielen. Oké, ik weet echt wel dat spaghetti niet groeit zoals rijst, maar we zijn wel heel erg benieuwd wat er hier verbouwd wordt. Als iemand van jullie daar een antwoord op weet, dan horen we dat graag!
Vandaag zijn we dus een stuk noordwaarts gereden en uiteindelijk op een heel klein campinkje neergestreken direct aan het Lago Maggiore. We waren hier al om half drie en besloten om naar het nabijgelegen dorpje te lopen. Het is vandaag 21 mei, maar het was bloed- en bloedheet! Minstens 35 graden! Je moet er toch niet aan denken om hier in juli te zitten; het was nu al bijna niet te harden!
Vanwege het oponthoud door onze autopech van de week, moeten we toch nog enigszins op gaan schieten om op tijd thuis te zijn, want ik moet over een week al gaan werken en we willen toch ook nog naar Wallis in Zwitserland. Zes weken is gewoon écht te kort! 😉

Loading