Week 22 – 2011

Zondag 22 mei 2011

Route: Baveno, Domodossola, Brig, Sion, Saillon. Totaal 179 km.

Vandaag hebben we Italië verlaten. Via de Simplonpas zijn we Zwitserland ingereden. De bergen zijn zó mooi; we kunnen hier niet genoeg van krijgen! Je voelt je heel erg nietig als je hier om je heen kijkt. Op een gegeven moment zagen we twee bergbeklimmers die als miertjes tegen de bergwand geplakt zaten. We hebben de verrekijker erbij gepakt om hen iets beter te kunnen zien. Je vraagt je af waar iemand de moed vandaag haalt om zo’n enorme rotswand te gaan beklimmen; doodeng!!! Op de eerste foto zien jullie de “mieren”, die Ton zelfs al met zijn telelens genomen had en op de tweede foto zien jullie de uitvergroting zodat ze als “mannetjes” herkenbaar zijn.
 Zoals ik al zei, moesten we de Simplonpas over; een stijging van 2000 meter, waar de auto toch knap moeite mee had. Ton keek op een gegeven moment in zijn zijspiegel en zag pikzwarte rook uit de uitlaat komen! Gelukkig kwam er toen vrij snel een parkeerplaats waar we de motor konden laten afkoelen onder het genot van een kopje koffie! Maar ik kreeg alweer visioenen van een autosleepdienst en een bed & breakfast ……….
Nu zijn we in het spectaculaire Wallis en staan op een camping met rondom ons heen hoge, ruige bergen met besneeuwde toppen. De afgelopen tijd was het prachtig weer, maar nu komen er toch dikke wolken binnendrijven en de temperatuur is aanmerkelijk lager. Je kunt wel merken dat we weer noordelijker zitten en waarschijnlijk zorgen de hoge bergen ook voor iets onbestendiger weer.

Maandag 23 mei 2011

Route: Saillon, Martigny, Villeneuve, Montreux, Vevey, Lausanne, Yverdon, Neuchatel, Lignière. Totaal 167 km.

Vandaag zijn we op zoek gegaan naar de camping waar ik ongeveer 45 jaar geleden met mijn ouders en zusjes op vakantie ben geweest. Het was aan het Meer van Genève, in Villeneuve of Vevey. Toen we langs Villeneuve reden, dacht ik iets te herkennen. We zijn doorgereden en dat hadden we niet moeten doen. Na Villeneuve kwam Montreux en daarna Vevey. Ik herkende niets en er waren ook bijna geen campings langs het meer. Voorbij Vevey zagen we een camping en we zijn toen gaan kijken, maar het was hem niet. We hadden ook geen zin meer om terug te rijden naar Villeneuve. Volgende keer beter, want dat we nog een keer terug gaan naar Zwitserland is een ding dat zeker is!

Dinsdag 24 mei 2011

Route: Lignière, Biel, Basel, Freiburg, Karlsruhe, Ludwigshafen, Bad Dürkheim. Totaal 398 km.

De vakantie loopt nu toch echt op zijn eind. Vandaag zijn we op de “snelwegtour” gegaan. Niks geen binnenweggetjes meer, maar gewoon de Duitse Autobahn; kilometers vreten! Mensen die elk jaar in twee dagen naar Italië of Spanje rijden, vinden dit natuurlijk helemaal niks, maar goed, wij vinden een kleine 400 km per dag méér dan genoeg.
Vandaag waren we weer zó ontzettend blij met ons campertje! We hebben nl. nóg een voordeel ontdekt, waar we nog nooit aan gedacht hadden. We merkten vandaag dat onze normale autobreedte van 1.80 meter, kilometers file kan schelen. Er was vandaag n.l. een zeer ernstig auto-ongeluk gebeurd op de Duitse Autobahn (een konvooi legerauto’s was op elkaar geknald) met het gevolg dat de weg werd afgesloten omdat er een traumahelikopter moest landen. Toevallig was dat gedeelte van de weg ook smaller omdat er wegwerkzaamheden waren en vrachtwagens en auto’s met caravans en aanhangertjes mochten niet inhalen. Campers uiteraard wel, maar gewone campers zijn echter breder dan die van ons en die passen niet op die smallere tweede baan om in te halen. Wij hebben zeker 10 kilometer stilstaande auto’s ingehaald, voordat wij uiteindelijk ook niet verder konden.

Woensdag 25 mei 2011

Route: Bad Dürkheim, Koblenz, Venlo, Arnhem, Lunteren. Totaal 428 km.
Totaal hebben we in de hele vakantie 4992 km gereden.

Onze geweldige vakantie naar Toscane zit er helaas op! We hebben het geweldig gehad en kijken er met veel plezier op terug. We zijn natuuurlijk ook in Duitsland en Zwitserland geweest, maar Toscane was toch ons hoofddoel. Florence, Lucca, Sienna, Arezzo, Pitigliano, de Chiantistreek, enz. enz. We hebben zo ontzettend veel gezien en ervaren, dat we het nog niet kunnen bevatten. We zijn nu bezig om de foto’s uit te zoeken om een digitaal fotoboek te maken en dit is lastig, want we hebben zó ontzettend veel foto’s gemaakt, dat een selectie maken niet eenvoudig is. Je kunt maar een probleem hebben, toch?

Nu zijn we weer thuis; tenminste in Lunteren, dat we inmiddels toch als ons tweede thuis beschouwen. Eigenlijk hebben we drie “thuizen”, want in ons campertje voelen we ons inmiddels ook helemaal thuis. We willen nooit meer anders en we hebben dan ook besloten om onze Kip Caravan te verkopen. Toen we vorig jaar de camper kochten, wilden we het eerst een jaartje proberen. Dit jaar is nu om en zes weken intensief gebruik is ons erg goed bevallen en we zien eigenlijk alleen maar voordelen. Kamperen op 9 vierkante meter  is absoluut mogelijk. Vroeger deden we dat op de fiets en sliepen in een tentje. Dat was wel écht kamperen, want als je nu kijkt wat we allemaal aan moderne apparatuur bij ons hadden, dat is eigenlijk heel lachwekkend. Het is niet alleen de apparatuur, maar ook de bijbehorende snoertjes! De apparaten die we bij ons hadden waren: twee fototoestellen, een gps, een TomTom, een netbook, een batterijlader en twee mobiele telefoons. Sommige apparaten hadden zowel een lader op 12 Volt als op 220 Volt en dan hadden de fototoestellen ook nog een usb-snoertje. Niet normaal toch?

 Lieve mensen, dit is de laatste log die ik deze vakantie schrijf. Ik heb het met heel veel plezier gedaan en het was heel erg leuk om te merken dat er zoveel mensen met ons meegeleefd hebben. Meer dan 1300 pageviews, wie had dat ooit gedacht! We willen jullie heel hartelijk bedanken voor alle reacties zowel op de weblog als via e-mail, dat maakt het nog leuker om elke dag een stukje te schrijven! We hopen dat jullie volgende vakantie weer net zo enthousiast reageren als deze keer. Hartelijke groeten, Ton en Elly. xxx

Terug naar de Homepage

Loading