Week 22 – 2013
Zondag 26 mei 2013
Route: Lunteren, IJsselstein, Breda, Antwerpen, Gent, Oostende. Totaal 324 km.
Wat een teleurstelling was het, dat we niet met onze “nieuwe” tweedehands VW Exclusive op vakantie konden. We zijn drie jaar zó ontzettend blij geweest met ons campertje uit 1996 en willen er nog jaren mee op vakantie en dat gaat natuurlijk niet lukken met een campertje van 17 jaar oud. Daarom besloten we om een jongere te kopen en dat is een paar weken geleden gelukt. We kochten er een uit 2003 van een particulier, maar wilden hem nog eens goed na laten kijken bij het VW-Camper Centrum in Amersfoort voordat we op vakantie gingen. Maar het bleek dat hij toch wel héél erg veel achterstallig onderhoud had en dat kon de garage niet vóór onze vakantie voor elkaar krijgen. Omdat we toch onze groene camper nog niet verkocht hadden, hebben we gewoon de knoop doorgehakt en gaan gewoon nog een keer met ons oude campertje op pad.
Op weg naar Duinkerken; morgen gaat de boot pas, maar we wilden vanavond gewoon ergens op een camperplaats aan de Belgische kust overnachten. Maar ja, dit ging niet zonder slag of stoot, want onze eerste misser diende zich al snel aan! Na twee uurtjes rijden, wilden we op een parkeerplaats een kopje koffie zetten, maar al wat er uit de kraan kwam: geen water! Wat bleek nu, Ton had de watertank afgelopen vrijdag wel gevuld, maar de afsluitdop zat niet helemaal goed dicht. De tank was de afgelopen twee dagen dus langzaam leeggedruppeld. De keuze voor een camperplaats werd toen onmiddellijk beperkt, want we moesten er nu een vinden waar we ook de watertank konden vullen. We vonden er uiteindelijk een bij een camperhandel; een vreselijk ongezellige plek, maar doordat er op zondagavond een paar eigenaren van campers stonden te wachten tot de zaak openging op maandagochtend, hebben we wel een paar leuke gesprekken gehad. Wat een drama hebben sommige mensen toch met hun campers. Spiksplinternieuwe rijdende missers en wij waren weer overtuigd van de kwaliteit van onze VW Exclusive en van de vakkundigheid van het Campercentrum in Amersfoort (ik heb geen aandelen……).
Maandag 27 mei 2013
Route: Oostende, Duinkerken, Dover. Totaal 108 km gereden. (+ ?? km’s voor de overtocht Duinkerken, Dover).
We waren ruimschoots op tijd voor de boot, waarop we na wat zoeken een plek vonden met wifi. Het bericht van gisteren heb ik daar dus op de website gezet. Je moet alleen niet bellen of sms’en op de boot zeg, de prijzen liegen daar niet om. Bellen naar Nederland kost op de boot € 4,27 per minuut, een sms’je kost € 0,78 en je schrikt je helemaal dood van de prijs voor een MB internet, dit kost nl. € 10,12 per MB!!!
Toen we om drie uur in Engeland aankwamen, hadden we geen zin meer om nog ver te rijden en vonden een mooie camperplaats tussen Dover en Canterbury. Voor drie pond per dag kun je daar op een P & R-plaats staan en je kunt dan ook nog gratis met de bus naar het centrum van Canterbury. Hier gaan we dus weer staan, twee dagen voordat we met de boot terug naar huis gaan om nog een bezoek aan deze stad te brengen.
Dinsdag 28 mei 2013
Route: Dover, Canterbury, Maidstone, Guildford, Winchester, Andover. Totaal 279 km.
Gisteren was het prachtig zonnig weer, zo’n kleine 20 graden en na zo’n lange periode van veel te koud herfstachtig weer, was dit een belofte voor een positieve weersverandering, maar helaas mocht dit niet zo zijn. Vanmorgen werden we wakker van het getik van regendruppels op de camper en dat is de hele dag zo gebleven. Een goede dag dus om verder te reizen en van het mooie landschap te genieten.
We zijn al meerdere keren in Engeland en Schotland geweest, maar het blijft in het begin toch lastig om links te rijden. Vandaag heeft het engeltje op onze schouder er tot twee keer toe voor gezorgd dat het maar net goed ging……….
Na twee dagen op een camperplaats, werd het weer tijd voor een camping om de noodzakelijke hygiëne maar weer eens wat op peil te brengen. Een mooie camping bij een Engelse pub, waar we “traditional bar food” hebben gegeten; geen culinaire hoogstandjes, maar gewoon lekker Engels!
Woensdag 28 mei 2013
Route: Andover, Warminster, Glastonbury, Wells, Bath. Totaal 163 km.
Vanmorgen scheen het zonnetje weer, zodat we lekker buiten koffie konden drinken op een doodstille camping waar iedereen nog sliep. Nu staan wij toch altijd al vroeg op (in elk geval Ton die altijd al om een uurtje of half zeven opstaat en ik ga er meestal een uurtje later uit), maar hier in Engeland maken we het nog bonter. We vinden het nl. leuk om onze horloges op Nederlandse tijd te laten staan en omdat het hier een uur vroeger is, staan wij voor Engelse begrippen zo tussen een uur of half zes en half zeven op. Oké, de Britten denken waarschijnlijk wel dat wij met de kippen op stok gaan, maar het bijkomende voordeel is dat er ’s ochtends nog niemand in het toiletgebouw is en we rustig kunnen douchen. We zijn ook meestal al vertrokken voordat de eerste mensen uit hun caravan of tent kruipen.
Vandaag zijn we in Glastonbury geweest; een mooi stadje dat bekend is om de Glastonbury Tor, een heuvel (zeg maar gerust berg…..) van 158 meter hoog. En ja, ik ben hem ook helemaal opgelopen, uiteraard met de nodige pauzes. Bovenop de heuvel staat een toren die dateert uit de 14e eeuw.
Wat ook bijzonder was in dit stadje, waren de tientallen esoterische winkeltjes; ik kon dus aardig mijn spirituele hart ophalen en heb wat mooie dingetjes gekocht.
Donderdag 30 mei 2013
Route: Bath, Bristol. Totaal 40 hele km’s (!!)
Vanmorgen Engelse tijd om half zes (Ton) / half zeven (Elly) opgestaan, maar pas om half negen zou de eigenaar van de camping zijn geld op komen halen. Dus tegen die tijd dat die man kwam, hadden we allebei al bijna een boek gelezen……
Toen die goede man (eindelijk) geweest was, gingen we op weg naar Bath, o.a. beroemd vanwege de Romeinse badhuizen met natuurlijke warmwaterbronnen. Deze stad staat, naast Venetië, als enige stad ter wereld in zijn geheel op de Werelderfgoedlijst.
Vanmorgen was de eerste keer dat we een probleem met de hoogte van onze camper hadden. We wilden naar een P & R buiten Bath, om daar met de bus naar het centrum te gaan. Helaas stond er bij de ingang van de parkeerplaats een poortje waar wij niet onderdoor konden. We zijn toen maar op een parkeerplaats langs de weg gaan staan, waardoor we toch nog de bus naar het centrum van Bath konden nemen. Met ons kleine campertje zijn wij nl. niet voor één gat (lees: poortje) te vangen.
In Bath aangekomen, zagen we een bord waarop stond dat er twee keer per dag een gratis (!!) rondleiding met een gids was; nou dat vonden wij als Nederlanders natuurlijk wel wat. Deze rondleiding zou twee uur duren, maar de gids knoopte er zelfs nog een half uurtje aan vast. Deze man wist zó ontzettend veel interessante dingen te vertellen over de geschiedenis en de architectuur van Bath, dat dit zeker niet te lang was. Bovendien wist hij zijn verhaal met typisch Engelse humor te verlevendigen. Onvoorstelbaar dat deze rondleiding gratis was en de gidsen (de groep toeristen werd in drieën verdeeld) waren vrijwilligers van de gemeente Bath en wilden zelfs niet eens een fooi accepteren!
Vrijdag 31 mei 2013
Route: Bristol, Chepstow, Tintern Parva, Monmouth, Coleford. Totaal 119 km.
Mijn zwager Ruud had op internet een camperbouwer van VW T5’jes in Engeland gevonden en daar wilden we eens een kijkje gaan nemen. Ze hadden er niet alleen T5’s, maar ook spiksplinternieuwe T2’tjes. Heel gaaf om te zien, maar we houden wel van “klein” kamperen, maar dit is toch net iets té klein. De T5’s waren absoluut geweldig (heel wat beter dan de nieuwe Club Joker van Westfalia die we gezien hebben), maar ja, het stuur zit aan de verkeerde kant……. Nee gekheid, dat zouden ze ook nog op onze manier kunnen leveren, maar nu we onze “nieuwe” VW Exclusive uit 2004 hebben gevonden, zijn we daar ook dik tevreden mee en aan de kwaliteit en degelijkheid van die camper kon zelfs de Engelse camper niet tippen!
Na dit bezoek zijn we Wales binnengetrokken. Een erg mooi landschap met smalle, kronkelige weggetjes met hier en daar aan weerszijden schattige cottages, afgewisseld door weilanden met schapen. De rivier Wye kronkelde zich door het landschap heen en we hebben zelfs onze eerste haarspeldbochten al genomen.
Maar ik heb vandaag toch ook een heftige schok moeten verwerken en dat was bij het bezoek aan Tintern Abbey en dit had niets met de indrukwekkende ruïne van deze abdij te maken. Toen ik nl. wilde betalen werd mij een vraag gesteld die ík niet, maar Ton wél begreep. Nu is mijn Engels niet bepaald slecht te noemen en ik denk dus dat ik de vraag niet wílde begrijpen, want er werd gevraagd of we ‘senior citizens’ waren; mensen boven de zestig krijgen nl. korting. De vragende intonatie van het woord “both” van de dame aan de balie, leg ik maar in mijn voordeel uit……..
Zaterdag 1 juni 2013
Route: Newland, Symonds Yat, Monmouth, Abergavenny, Hay-on-Wye. Totaal 101 km.
Gisteren zat ik nog in de ontkenningsfase, maar ik moet het toegeven, ik ben echt bejaard. Toen we vanochtend een nieuwe route gingen uitstippelen, kwam ik het plaatsje Abergavenny tegen. In mijn vroege tienerjaren zong ik een liedje met deze titel luidkeels mee, alhoewel ik niet wist wat ik zong en ik had toen zeker geen idee dat dit nummer misschien wel over een plaatsje in Wales ging. Iedereen die de titel van dit liedje herkent, zit in dezelfde levensfase als ik……
Vanmorgen om kwart over acht waren we al op onze eerste bestemming, Symonds Yat. Hier is een rots met een uitzichtpunt, waar je slechtvalken kunt spotten. De vogels lieten zich helaas niet zien, maar het uitzicht was absoluut de moeite waard. Hierna zijn we door de Black Mountains gereden. We zagen wel bergen, maar die waren niet zwart. Ze leken meer op de Glenns die we in Schotland hebben gezien; waarom ze dus Black Mountains genoemd worden is ons niet duidelijk, maar het landschap was prachtig!
Als laatste wilden we vandaag naar het plaatsje Hay-on-Wye, dat bekend staat om meer dan veertig (!!) tweedehands boekenwinkeltjes. Toen we er aankwamen, bleek er dit weekend ook nog een festival te zijn waar heel Wales voor was uitgelopen. Al met al was het weer een zeer aangename dag.
