Week 23 – 2012
Maandag 4 juni 2012
Morgen gaan we aan onze grote reis beginnen door Duitsland, Denemarken, Zweden, Finland, Estland, Letland, Litouwen, Polen en Duitsland. We willen hier drie maanden over doen en ik ga deze weblog weer up-to-date houden zodat jullie ons kunnen volgen. Ons belangrijkste doel is om op 21 juni de midzomernacht op de Poolcirkel te ervaren. Dit is al vele jaren onze grote wens, maar als je in het onderwijs zit, is het onmogelijk om eind juni vakantie te nemen. Nu Ton en ik allebei gestopt zijn met werken, kunnen we deze wens eindelijk in vervulling laten gaan. Zet deze weblog in je Favorieten , zodat je weer virtueel met ons mee kunt reizen. We hopen jullie vaak op deze weblog te ontmoeten, want we zijn gek op reacties. Tot gauw!
Dinsdag 5 juni 2012
Route: Lunteren, Apeldoorn, Osnabrück, Bremen, Hamburg, Bad Oldesloe. Totaal 467 km.
Zon op: 5.20 uur
Zon onder: 21.50 uur
Vanmorgen zijn we op weg gegaan naar het hoge noorden. We wilden naar dezelfde (gratis) camperplaats in Bad Oldesloe waar we vorig jaar ook op de heen- en terugreis hebben gestaan. Een geweldige plek op loopafstand van het stadje met gezellige restaurantjes. We hadden in ons hoofd dat het 545 km zou zijn, maar we kwamen er al snel achter dat het niet zo ver was. Hadden we ons dan de vorige keer dan toch zo vergist in de afstand? Nee dus, want de 545 km was vorig jaar vanuit Gouda en we vertrokken vanmorgen vanuit Lunteren. Ja, ongelofelijk decadent toch, twee huizen, ja en dan kun je zo’n vergissing maken!
De reis verliep erg soepel, helemaal omdat we vóór Hamburg in enorme files terecht kwamen, maar wij met ons smalle campertje mochten op de tweede baan rijden, die verboden was voor vrachtwagens, auto’s met caravans en aanhangers en brede campers. We tuften dus overal langs; dat was genieten! Ja, ons bed is dan slechts 1.15 meter breed, maar je ziet wat voor extra voordelen het ook oplevert! 😉
Zoals jullie zien ben ik weer leuk bezig om mijn statistiekjes bij te houden. Deze vakantie is het nog interessanter dan vorig jaar om de zonsop- en zonsondergangstijden hier in Scandinavië bij te houden, omdat we nu echt op 21 juni de langste dag op de Poolcirkel mee gaan maken. Mijn gps doet dus weer goed dienst. Toen ik net op mijn gps keek nu we zo’n 450 km noordelijker zitten, scheelt het al een half uur zowel ’s ochtends als ’s avonds.
Woensdag 6 juni 2012
Route: Bad Oldesloe, Lübeck, Puttgarden, Helsingor, Helsingborg, Röstänga.
Totaal: 385 km
Zon op: 4.50 uur
Zon onder: 21.42 uur
Vandaag stond in het teken van de twee boten, nl. Puttgarden – Rodby en Helsingor – Helsingborg, oftewel Duitsland – Denemarken en Denemarken – Zweden. Geen files, maar uiteraard wel oponthoud bij de boten. Maar we zitten nu al in Zweden. We staan op een prachtige camping aan een meertje.
Er heeft zich alleen wel al een vervelend fenomeen aangediend, nl. muggen! Misschien omdat we aan het water staan; laten we het daar voorlopig maar op houden.
Morgen blijven we hier nog een extra dagje staan en gaan we een wandeling maken in het nationale park dat hier vlakbij ligt. Misschien dat we ook de fiets wel pakken, maar volgens mij is het hier toch te heuvelachtig en dat kunnen mijn knieën niet meer aan. ;). Morgenavond horen jullie wel wat het geworden is, een fietstocht of een wandeling.
Donderdag 7 juni 2012
Geen route vandaag, want we zijn op dezelfde camping gebleven.
Zon op: 4.24 uur
Zon onder: 21.46 uur
Vandaag hebben we een rustig dagje gehouden. Nou ja, rustig, we hebben een mooie wandeling in het nabijgelegen nationale park gemaakt. Mijn kuiten hebben het nogal zwaar te verduren gehad, want de steile hellingen logen er niet om. Ik ben ontzettend stijf en ik zal morgenochtend wel moeite hebben om mijn bed uit te komen. Maar ja, wat wil je, ik ben een bejaarde vrouw van 60! 😉
Gelukkig was er halverwege de tocht een rustpunt, nl. een trekkershut waar een picknicktafel bijstond, zodat we even een pauze konden nemen.
Morgen gaan we terug naar Helsingborg. Deze stad sjezen we altijd hard voorbij als we van de boot afkomen in onze haast om naar het noorden te gaan. Het schijnt echter een prachtige stad te zijn. Morgen gaan we dat maar eens bekijken. Daarna gaan we een vrij kampeerplekje opzoeken, zodat jullie een paar dagen niets van ons zullen horen. Zodra we weer een internetverbinding hebben, zet ik onze belevenissen weer op de weblog. Tot gauw!
Vrijdag 8 juni 2012
Route: Rostänga, Helsingborg, Hässleholm, Lönsboda
Totaal 190 km
Zon op: 4.23 uur
Zon onder: 21.47 uur
Vanmorgen zijn we teruggereden naar Helsingborg om deze stad eens goed te bekijken. Het was prima weer voor een dagje sightseeing. Jammer dat we dit nooit eerder hebben gedaan, want het is een prachtige stad. We zijn eerst op zoek gegaan naar de VVV en dat was in het Dunkers Kulturhus, waar een fototentoonstelling te zien was over Groenland. Hier zagen we ook Rudolf the Chrome Nosed Reindeer, een rendier gemaakt op basis van een motorfiets; grappig!
We hebben ook de Mariakerk bezocht. Rondom deze kerk zagen we hordes meisjes in erg korte, blote maar prachtige jurkjes en jongens in donkerblauwe pakken. De meiden liepen te dansen, te gillen en op fluitjes te blazen; we dachten dat het vrijgezellenfeestjes waren, maar ze waren gewoon met teveel! Toen heb ik maar aan iemand gevraagd wat er aan de hand was en het bleek dat ze afgestudeerd waren. Ze hadden net een plechtigheid bijgewoond in de Mariakerk.
Na het bezoek aan deze kerk zijn we de Kärnan gaan bezoeken en beklimmen. Kärnan is een overblijfsel van het sterkste Scandinavische fort uit de middeleeuwen. We hebben 333 treden beklommen om een prachtig uitzicht te hebben over Helsingborg, het Kattegat en aan de overkant daarvan Denemarken. We hadden nog net geluk, want na dit bezoek begon het te plenzen. Erg sneu voor de studenten, want zij zouden op praalwagens door de stad gereden worden.
Halverwege de middag hebben we weer het ultieme vrije kampeerplekje gevonden. Aan een meer zagen we een klein weggetje; er ingereden en daar lag het, het voor ons volmaakte kampeerplekje! We voelen ons dan echt de koning te rijk als we daar helemaal alleen aan een meer staan met alleen het geluid van de vogels. Oké, we hoorden ook nog wel auto’s voorbijrijden, maar ja, je kunt niet alles hebben!
Zaterdag 9 juni 2012
Route: Lönsboda, Tingsryd, Växjö, Vimmerby, Kisa en een klein stukje verder
Totaal 283 km.
Zon op: 4.15 uur
Zon onder: 21.48 uur
Vanmorgen om 5.40 uur werden we wakker van de vogels en de zon scheen zo ons campertje binnen. Om een uur of half negen vertrokken we om alleen maar kleine weggetjes te rijden, want we willen zoveel mogelijk zien van het landschap.
De kathedraal van Växjö is één van de mooiste kerken die ik gezien heb. De kerk is vaak gerestaureerd en bij de laatste restauratie hebben ze veel moderne kunstwerken van glas toegevoegd. Het altaar is ontroerend mooi; ik kon er naar blijven kijken.
Het was prachtig weer vandaag en we wilden niet te laat naar een kampeerplekje uit gaan kijken om nog lekker van de zon te kunnen genieten. Maar de Wet van Murphy trad in werking…….. Hier volgt een opsomming van de gebeurtenissen:
- We krijgen een lekke voorband
- Ton probeert de bouten van het wiel los te draaien, maar die zijn niet los te krijgen omdat die door de garage met een machine (momentsleutel) zijn vastgezet
- De regen komt ineens met bakken uit de hemel; er zitten zelfs hagelstenen tussen
- Omdat de auto op de krik staat, kunnen we niet schuilen in de camper
- Ik bel de pechhulpdienst in Nederland, maar we zitten in de middle of nowhere en ik heb geen bereik met mijn telefoon (nieuw toestel, duur abonnement……)
- Het is zaterdagmiddag, professionele hulp zal dus moeilijk te krijgen zijn
- Ik ga hulp vragen bij een (erg verwaarloosd) huis waar de kerstverlichting voor de ramen brandt, maar het is onbewoond
- Ton z’n simpele Nokiaatje (zéker vier jaar oud) heeft wel bereik (!?), maar is prepaid, dus bellen naar Nederland gaat niet zonder de stress van het opraken van beltegoed
- Na drie vergeefse telefoontjes met de pechhulpdiensten in Nederland en Zweden gaat Ton op zoek naar een andere oplossing. Hij vindt een stuk ijzeren pijp tussen de enorme rotzooi bij het verwaarloosde huis en krijgt met heel erg veel moeite de bouten toch los
- Uiteindelijk na anderhalf uur (!) rijden we weer weg
- We vinden weer een mooi vrij kampeerplekje aan een meer; de zon schijnt inmiddels (letterlijk en figuurlijk)
Ik heb toch zó’n geweldige man! Hij weet altijd alles op te lossen. Zelfs Mr. Murphy krijgt hem er niet onder………………
