Zondag 1 juli 2012
Route: Oulanka, Kuusamo. Totaal 123 km.
Zon op: 1.38 uur
Zon onder: 00.35 uur
Vanmorgen zijn we naar de Oulanka Canyon gereden, waar je een hele mooie wandeling kon maken volgens het foldertje dat we in het bezoekerscentrum hadden gekregen. Het klopte, het was een erg mooie route met spectaculaire uitzichten over de kloof waar je tussendoor de woeste rivier zag stromen. Ik heb vandaag voor het eerst met mijn muggenhoed gelopen. Het ziet er niet uit, maar zonder is absoluut geen doen. Als je loopt gaat het nog wel, maar zodra je stilstaat, zijn je hoofd en handen een soort landingsbaan voor muggen!
Het was een wandeling met veel klimmen en dalen, maar ik begin geloof ik toch een betere conditie te krijgen, want een pauze zat er niet in, want Ton wil niet zo’n muggenhoed, die moest het alleen met zijn capuchon doen. Het is trouwens wel benauwd lopen met dat gaas voor je gezicht, zeker als je aan het klimmen bent. Mijn bril besloeg zelfs af en toe; maar hier in Finland zal ik de hoed in het vervolg altijd bij me hebben!
Maandag 2 juli 2012
Route: Kusaamo, Ruka, Kuusamo. Totaal: 67 km
Zon op: 1.42 uur
Zon onder: 00.31 uur
Jullie mogen één keer raden waar wij vanmorgen (de derde van de vier maandagochtenden) zaten. Inderdaad, bij een garage! Je gelooft het niet, maar we hadden het weekend weer een pechgevalletje. Niet heel erg ernstig; we konden wel gewoon rijden, maar de schakelaar van de koplampen deed het niet meer. Op zich zou dit geen probleem zijn, want het wordt niet donker, maar hier in Finland is het verplicht altijd met je lichten aan te rijden. Dus vanmorgen eerst maar op zoek naar een Volkswagengarage. Gelukkig was er een in Kuusamo en zij hebben zo’n schakelaar voor ons besteld. Morgen wordt die al geleverd, dus na twaalf uur kunnen we er heen en wordt de schakelaar gemonteerd. We zijn in heel Finland nog geen politie tegengekomen, maar voor de zekerheid zijn we toch maar in de buurt gebleven en hebben de toerist uitgehangen.
Vlakbij Kuusamo was een huskyfarm met 200 husky’s. Hier zijn we een kijkje gaan nemen. Erg leuk, vooral de pups waren schattig! Wij hadden altijd gedacht dat alle husky’s grijs waren met blauwe ogen, maar vandaag hebben we toch wel heel erg veel verschillende gezien. Sommige leken gewoon op een labrador, misschien zijn het ook wel kruisingen met andere honden, maar in elk geval leuk om eens te zien.
Dinsdag 3 juli 2012
Route: Kuusamo, Suomussalmi. Totaal 177 km
Zon op: 1.46 uur
Zon onder: 23.48 uur
We kunnen weer met verlichting aan rijden en onze reis vervolgen. Gisteren had de VW-garage een lichtschakelaar voor ons besteld en zoals beloofd konden we die vanmiddag om 13.00 uur ophalen.
Het is prachtig weer en we kunnen er ook van genieten, want de muggen blijven weg omdat het ook waait en daar hebben ze een hekel aan. Onderweg komen we weer bermen vol met lupines tegen. Een week of drie geleden zagen we ze ook in Zweden en toen wilde ik ze fotograferen, maar dat stelde ik steeds maar uit met het idee dat we nog tijd genoeg hadden. Van uitstel kwam echter afstel, want op een gegeven moment waren we zo noordelijk dat er nog helemaal geen lupines in bloei stonden! De seizoenen lopen hier vanwege de koude winters nogal achter. Helaas geen lupines op de foto en al helemaal geen zaad dat ik mee wilde nemen naar Nederland. Gelukkig kreeg ik van Hetty (de vorige eigenares van onze camper en nu de eigenares van de camping Jannesland in Stöde) een zakje lupinezaad mee. Maar nu we weer wat zuidelijker zitten, en zelfs nog later in het jaar, komen we deze mooie bloemen weer tegen! We zien ook seringenbomen in bloei en het is al juli!
Woensdag 4 juli 2012
Route: Suomussalmi, Kuhmo, Nurmes. Totaal 245 km.
Zon op: 2.30 uur
Zon onder: 23.46 uur
Vanmorgen waren we van plan om een kasteel en een klooster te bezoeken. Plannen maken is leuk, maar ze spontaan wijzigen is nog veel leuker. Eerst kwamen we een heel bijzonder oorlogsmonument tegen, een enorm terrein vol met grote keien. Onze nieuwsgierigheid was gewekt en het bleek een monument te zijn ter nagedachtenis aan de Winteroorlog die van november 1939 tot januari 1940 hier uitgevochten werd. Het Russische leger was Finland binnengevallen en in 105 dagen zijn er toen duizenden doden gevallen. De keien symboliseren de slachtoffers en in het midden van dit terrein staat een toren met 105 klokken, voor elke dag van die oorlog één, die zachtjes in de wind klingelen. Heel erg indrukwekkend!
’s Middags kwamen we een bord tegen waarop een berensafari werd aangekondigd. Dat leek ons wel wat! We moesten een behoorlijk eind van onze geplande route af, maar dat hadden we er wel voor over, want als we dan geen eland tegenkomen, dan maar een beer, toch? We hebben het uiteindelijk toch maar niet gedaan, want we zouden een hele nacht in een observatiehut moeten zitten in de hoop dat er een beer bereid zou zijn om zich te laten zien. Nu weet ik 100% zeker dat ik echt niet een hele nacht wakker kan blijven en als ik dan ook nog vertel dat dit geintje 190 euro per persoon zou kosten, dan begrijpen jullie wel waar ik voor 380 euro liever de nacht doorbreng. Inderdaad, in een hotel met bubbelbad, een bed van 2,5 meter en roomservice! Ik zet daar dan wel een dvd’tje op met een natuurfilm over wilde beren, want dan weet ik ook nog eens zeker dat ik ze zal zien…….
Donderdag 5 juli 2012
Geen route; we zijn een dag op dezelfde camping gebleven.
Zon op: 3.00 uur
Zon onder: 23.14 uur
We hebben vandaag een heerlijk lummeldagje gehouden. Het was, net als gisteren, weer een prachtige dag, 25 graden en een heerlijk zonnetje. We hebben een mooie wandeling gemaakt naar het nabijgelegen “Bombadorp”. Jegor Bomba was een boer die in 1855 voor zijn enige zoon Dimitri een reusachtig groot huis bouwde. Het huis bestond uit dikke ronde palen en was ongeveer 25 meter lang en 10 meter breed. Hij gebruikte alleen een bijl en niet één spijker of ander stuk metaal. Alle verbindingen werden gemaakt van hout. Toen Dimitri in 1915 overleed, werd het huis afgebroken en de palen verdeeld onder zijn vijf zoons.. Drie van hen bouwden van hun deel palen een eigen huis. Het huidige Bombadorp is een toeristische trekpleister geworden met uiteraard een aantal Bombahuizen, een hotel, een restaurant, appartementen, een zwembad en een markt(je).
Het wordt trouwens nog steeds niet donker ’s nachts, het schemert zelfs niet eens, ondanks dat volgens mijn gps de zon nu toch ruim drie uur onder zou zijn. Waarschijnlijk blijft hij zó vlak onder de horizon, dat het nog geen invloed heeft op het daglicht.
Vrijdag 5 juli 2012
Route: Nurmes, Lieksa, Eno, Joensuu, Liperi. Totaal 199 km.
Zon op: 3.19 uur
Zon onder: 22.55 uur
De volgende plaats die we aan wilden doen was Joensuu. Daar hebben we een Arts en Craftscentrum bezocht. Dit is een kunstcentrum waar allerlei plaatselijke kunstenaars een klein ateliertje hebben en waar zij bezig zijn met het vervaardigen van hun werk zoals geweven vloerkleden, sieraden, gebreide en gehaakte kleding, enz. enz. Erg leuk!
Aan het eind van de middag vonden we voor het eerst in Finland een vrij kampeerplekje gelegen aan een meer. In Zweden en Noorwegen is het heel makkelijk om een vrije plek te vinden, maar Finland is dan wel het land van de duizend meren, maar helaas kun je niet bij die meren komen want er staan bomen voor en nog eens bomen en wat zie ik daar? Ja hoor, bomen! Maar nu was het dus gelukt en wat voor een plek, de mooiste tot nu toe! Het was nog steeds prachtig weer en we zaten heerlijk te genieten in het zonnetje. We hebben gebarbecued en een kampvuurtje gestookt. Om half vier ’s nachts werden we wakker van het zonnetje dat recht in de camper scheen. We hebben toen de schuifdeur open gezet en de rest van de nacht in de open lucht gedommeld met uitzicht op het meer. Geen last van muggen, want we zijn volgens mij het muggenarme deel van Scandinavië binnengetreden. Erg fijn!
Zaterdag 7 juli 2012
Route: Liperi, Savonlinna
Zon op: 3.31 uur
Zon onder: 22.47 uur
Met pijn in ons hart hebben we onze vrije kampeerplek achtergelaten. Op weg naar Savonlinna, waar het oudste middeleeuwse kasteel van Scandinavië staat. We hadden er al veel over gelezen en waren erg nieuwsgierig. Om half twaalf waren we al op een camping, zo’n acht kilometer buiten de stad. We hadden dus nog tijd genoeg om op de fiets naar het stadje te gaan. Acht kilometer in Savonlinna staat echter qua inspanning (voor mij) gelijk aan 80 kilometer in Nederland! Mijn hemel, toen ik alleen nog maar de camping af was, dacht ik al dat ik er in bleef. Een helling van zo’n 12, 13% benam me letterlijk de adem en ik moest afstappen en de heuvel verder oplopen! Voordat we het stadje bereikt hadden, gebeurde me dit nog een paar keer en ik wist het toen weer zeker: voor mij geen fietsvakanties in andere landen dan Nederland!!!!!!!!!!!!! Oké, de hellingen naar beneden waren een beloning, want snelheden van ruim 40 km per uur waren geen uitzondering en dat vind ik dan ook weer eng!
In Savonlinna hebben we vandaag een sightseeingtour in een rondvaartboot gemaakt (hoe diep kun je toeristisch gezien zinken?) en hebben we het kasteel al aan de buitenkant kunnen bewonderen en morgen gaan we het kasteel in, alhoewel ik nog niet weet of we weer met de fiets gaan of dat we de camper zullen aanslingeren.
