Week 29 – 2010
12 juli 2010
Route: Lunteren – Doetinchem – Winterswijk – Gescher – Coesfeld – Münster – Gütersloh – Paderborn. Totaal 250 km.
Fietstochtje: 15 km
Om 8.45 uur vertrokken we voor onze eerste vakantie met de camper; we zijn benieuwd. Om 10 uur reden we langs Obelink en die kans lieten we niet lopen. Wat hebben ze daar toch ontzettend veel kampeerspullen! Drie dingen gescoord: Teva’s, het verjaarsdagscadeau voor Ton, een zonneklep voor mij (het ziet er wel niet uit, maar een zonnebril is voor mij toch echt niet geschikt) en voor € 1,25 de aankoop van het jaar, n.l. een droogrekje, inclusief 20 wasknijpers!
Daarna op weg naar de Duitse grens. De nieuwe kaart van Duitsland bevalt ontzettend goed; het is net of ik goed kan kaartlezen, totdat het op een gegeven moment misgaat en dan blijkt de TomTom uitkomst te bieden, want bij Münster reden we in een cirkeltje, ook omdat we met onze rode Umwelsticker niet het ”Sperrgebiet” in mochten. De Duitsers zijn erg milieubewust, want je mag alleen maar in en rondom grote steden met een gele en groene Umweltsticker. Deze sticker moet je vooraf kopen voor € 12,50 en de kleur hangt af van de vervuiling die je auto produceert. Wij hebben dus pech met onze dieselmotor uit 2000! Verder valt het wel mee hoor met het milieubewustzijn van de Duitsers, want van een “groene golf” hebben ze nog nooit gehoord en ook niet van afvalscheiding, want op de eerste camping moeten we wel voor Mühlgebuhr betalen, maar dan mag je ook alles bij elkaar flikkeren! Verder is het campinkje erg rustig; je hebt er weinig en je hoort alleen maar de snelweg 😉
Wat trouwens ook erg verrassend was vandaag: Ton wilde niet dat ik de TomTom uitzette! Op een gegeven moment had Mr.Tom ons weer de goede richting uitgeholpen en ik dacht dat hij wel weer uitgezet kon worden, maar nee, Ton zei letterlijk: “LAAT HEM NOG MAAR EVEN AANSTAAN!”. Ik wist niet wat ik hoorde! Later op de dag had hij nog een lumineus idee, n.l. om de TomTom naar een camping te laten zoeken, want onze geweldige nieuwe kaart van Duitsland laat wel negen verschillende soorten kerken zien, maar helaas geen campings; een beetje jammer. Maar goed, dankzij Ton en zijn kijk op de hedendaagse digitale mogelijkheden die niet geremd worden door enige kennis, staan wij nu op deze camping. Binnen vijf minuten stonden we; niks pootjes uitdraaien, waterpas zetten, voortent eraan, nee, handrem erop en luifel uitdraaien, klaar! Zitten, biertje, wijntje; een goed begin van onze vakantie!
13 juli 2010
Fietstocht: 53 km
Onze tweede en laatste dag op deze camping bij Paderborn. We hebben vandaag een erg mooie fietstocht gemaakt op een hopeloze kaart. Dankzij Ton z’n kaartleesvaardigheid hebben we “maar” 53 km gefietst. Als ik het had moeten doen, waren we waarschijnlijk nooit meer op de camping teruggekomen! Het was een beetje jammer dat we niet voldoende water bij ons hadden, maar we hadden vanmorgen niet verwacht dat het zulk mooi weer zou worden. We hebben o.a. de oorsprong van de rivier de Ems gezien, niet veel bijzonders, maar toch het puzzelwoord heeft nu betekenis gekregen. Helaas werd dit fenomeen verpest door zes zogenaamd grappige Duitsers. De hele fietstocht hebben we bijna niemand gezien, maar deze ”toeristische attractie” trok toch meer mensen dan we dachten.
Morgen trekken we weer verder: handrem eraf en karren maar weer!
14 juli 2010
Route: Paderborn – Hameln – Springe – Hildesheim – Peine – Wolfsburg – Gardelegen – Zichtau
Totaal 289 km
De douches op deze camping doen nogal Oost-Europees aan, behalve de prijs! Je moet er een euromunt in doen, maar die is al op voordat je je ingezeept hebt, dus je hebt twee euro nodig om te douchen. Het enige positieve aan dit prehistorische badhuis is de grootte en dat kwam goed uit, want we zijn vanmorgen gewoon samen gaan douchen, we blijven uiteindelijk Hollanders.
Om 8.15 uur vertrokken we. Na 15 minuten zagen we het landschap veranderen van zacht glooiend naar heuvelachtig. De temperatuur stijgt met de minuut en de airconditioning draait overuren. De snelweg laten we net als eergisteren links liggen en we rijden alleen op de provinciale wegen; je ziet dan tenminste iets van de omgeving. We raken maar niet gewend aan het moeten stoppen voor bijna elk rood stoplicht, want dat gebeurt ongeveer elke vijf kilometer! De prijzen van diesel variëren hier van € 1,139 tot € 1,269. Vandaag getankt voor € 1,189; niet verkeerd dus, maar door al dat stoppen en optrekken en het overmatige gebruik van de airco halen we echt niet ons streefverbruik van 1:10.
De streek waarin we vandaag rijden, loopt niet over van de campings, zelfs de TomTom kan ze niet vinden, die wil ons alleen maar weer terug laten rijden naar Wolfsburg. Daar beginnen we uiteraard niet aan; wij zijn en blijven wel de baas! Toen we het zat waren, zijn we bij de VVV in Gardelegen gaan vragen of er een camping in de buurt was en ja hoor, op 10 km afstand een camping in Zichtau. Dit blijkt een vakantiepark te zijn met allemaal huisjes in verschillende stadia van verval. Wij zijn de enige kampeerders op de camping, er is in geen velden of wegen een tent of caravan te bekennen; lekker rustig! Wij zullen ons hier wel twee dagen gaan vermaken.
15 juli 2010
Fietstocht: 25,5 km. Gemiddeld 11,5 km/u
De douches weten wat in dit gedeelte van de wereld. Die van deze camping zien er prima uit, nieuw sanitair, mooi betegeld, een spiksplinternieuwe douchecabine, maar het is niet afgemaakt. Je kunt nergens je kleding kwijt, dit moet je in een wandrek leggen op enige afstand van de douchecabine. Dit houdt in dat je je uit moet kleden in de algemene ruimte en na het douchen weer bloot deze ruimte in moet stappen. Op zich is dat niet erg, ware het niet dat in de huisjes een groep jongens zitten variërend van 8 tot 15 jaar, die ook van de damesdouche gebruik maken omdat er zowel bij de dames als de heren maar één douche beschikbaar is. Gelukkig douchen zij ’s avonds en wij ’s ochtends als zij nog lang niet wakker zijn.
’s Middags een mooie fietstocht gemaakt door het bos naar Klötze, maar wat een heuvels hebben we moeten trotseren. Één heuvel was zo steil, dat we maar afgestapt zijn om lopend naar de top te gaan. Kapot waren we van slechts 25,5 km met een gemiddelde van 11,5 km per uur! Boodschappen gedaan bij de Lidl in Klötze voor onze eerste barbecue deze vakantie. De weeskindertjes waren weer weg en wij waren de enigen nog op dit enorme veld; van deze rust kunnen we intens genieten! Nu hebben we ook het hele toiletgebouw voor ons alleen. Het is dat er verder weinig te doen is in deze omgeving, anders had ik nog wel een extra nachtje willen blijven.
16 juli 2010
Route: Galgelegen – Stendal – Rathenow – Brandenburg – Potsdam – Werder
Totaal 153 km
Vanmorgen hebben we op ons dooie gemak de voorbereidingen getroffen voor het vertrek naar ons hoofddoel van deze vakantie, n.l. Berlijn. We hadden geen zin om ons te haasten, want het weer is weer prachtig en we horen en zien geen kip (letterlijk en figuurlijk). Wat is dit genieten!
Om half tien (voor de meeste mensen is dit nog steeds onmenselijk vroeg…) vertrokken we. In Rathenow op een terrasje koffie gedronken. Ideaal, onderweg met de camper gewoon een stad in, want je kunt overal parkeren. Dit zou je niet in je hoofd halen met een auto + caravan erachter. We zijn nu zo ontzettend mobiel.
In Werder, vlakbij Potsdam vonden we een camping aan het water. We waren hier net na één uur en gelukkig was de receptie nog niet gesloten, anders hadden we tot drie uur moeten wachten. Ze hadden nog een piepklein plekje over, gelukkig in de schaduw, maar zonder stroom. Wat een verschil met de camping die we vanmorgen verlieten! Hier staan de caravans bovenop elkaar (figuurlijk dan). De meeste mannen lopen de hele dag in zwembroek en de vrouwen in badpak, maar omdat wij vlak aan het pad zitten, zijn we genoodzaakt dit te aanschouwen, terwijl bij sommige mensen dit echt niet esthetisch is! Omdat het zo verzengend heet is, hijsen wij ons ook maar in onze badkleding; Ton natuurlijk nog steeds bijna net zo slank als vroeger en ik probeer de schijn op te houden door mijn buik in te houden…. en we zijn gaan zwemmen. Ton had voor de laatste keer samen met Ben gezwommen in Noorwegen in 2006, maar ik heb vorig jaar nog een paar keer met Sophie gezwommen in Lunteren. Het viel Ton zwaar tegen; maar ja, hij wordt natuurlijk morgen ook al 62 en dan gaan de jaren meetellen 😉
17 juli 2010
Vandaag een dagje Berlijn! Voor de eerste keer in de vakantie regent het, maar met regenpakken aan kan ons niets gebeuren. Bij de receptie verkopen ze dagkaarten voor het openbaar vervoer voor € 6,50 per stuk, waar gaat het over! We kunnen dan met de bus naar Werder en vandaar met de trein naar Berlijn en in Berlijn kun je met deze kaart gebruik maken van de ondergrondse, bussen, enz.; helemaal geweldig.
In Berlijn aangekomen wilden we eerst naar de VVV, want we hadden ons (zoals gewoonlijk) absoluut niet voorbereid op de bezienswaardigheden van deze stad. Toen we de trein uitstapten zagen we gelijk een bordje met de bekende “I”. Maar iedere keer verdween het bordje ook weer. Verschillende keren gevraagd en iedere keer werden we wel de juiste richting uitgestuurd, maar al wat we vonden, geen VVV. Inmiddels liepen we al zeker drie kwartier in de pissende regen tevergeefs te zoeken en ik kreeg behoorlijk de pest in. Uiteindelijk in een groot overdekt winkelcentrum vonden we wat we zochten. Met een boekje over Berlijn en twee kaartjes voor een rondtocht in een dubbeldekker verlieten we de VVV en konden we eindelijk aan onze cultuurdag beginnen!
Het was inmiddels droog geworden en de zon begon zelfs te schijnen. We zaten helemaal goed bovenin de dubbeldekker. In één uur en drie kwartier hebben we alle bezienswaardigheden van Berlijn kunnen bekijken. We zijn nergens uitgestapt, maar morgen gaan we terug om met het openbaar vervoer alle interessante zaken nog eens te bekijken.
18 juli 2010
Vanmorgen was het fris, ideaal weer dus om cultureel bezig te zijn. Twee nieuwe dagkaarten gehaald voor het openbaar vervoer en op weg. Bij het Hauptbahnhof van Berlijn uitgestapt; wat een station zeg! Er komen hier per dag 300.000 reizigers, het is onvoorstelbaar groot.
Eerst op weg naar de Reichstag, waar we de glazen koepel wilden gaan bezoeken. Helaas, er stond zo’n enorme rij mensen te wachten, dat we dat maar achterwege gelaten hebben. We zijn toen doorgelopen naar het monument voor de Joodse slachtoffers in Europa. Dit zijn 2159 (?) zuilen in verschillende hoogtes, een soort doolhof, erg indrukwekkend. We waren van plan om met de ondergrondse of met de bus naar de verschillende bezienswaardigheden te gaan, maar omdat het centrum van Berlijn niet heel erg groot is, konden we het meeste lopend af.
Als je door Berlijn loopt, ervaar je een enorm verschil met andere grote Europese steden. De wegen zijn erg breed en er is bijna geen verkeer! Je kunt zonder enig gevaar rustig oversteken, zelfs bij rode voetgangerslichten. Waarschijnlijk komt dit doordat het openbaar vervoer erg goed geregeld is en bijna niets kost. De Nederlandse overheid zou hier een voorbeeld aan kunnen nemen als ze de mensen van de auto in het openbaar vervoer willen hebben!
De Potsdamer Platz is een ontzettend futuristisch cultuur- en bedrijvencomplex. Veel theaters, restaurants, bioscopen en zelfs een vestiging van Legoland kun je hier vinden. Gebouwen die gerestaureerd worden zijn helemaal in doeken ingepakt, maar op het eerste gezicht zie je dat helemaal niet omdat deze doeken zijn bedrukt met ramen, deuren en gevels. Apple en Becks Bier hebben hier reclameposters die twintig verdiepingen hoog zijn.
Onderweg naar Checkpoint Charlie kwamen we langs een overblijfsel van de Berlijnse Muur, waar in mei 2010 een erg indrukwekkend documentatiecentrum is geopend over het Nationaal Socialisme en de verschrikkingen die daaruit zijn voortgekomen. Het heet de Topografie des Terrors. Meerdere keren liep ik met een brok in mijn keel. Dat er mensen zijn die dit anderen aan kunnen doen. Je weet het allemaal wel, maar door de manier waarop het hier is weergegeven, kon je de machteloosheid van de slachtoffers bijna voelen. Wat een tranen moeten hier gevloeid hebben…………..
Checkpoint Charlie was een poppenkast en na de Topografie des Terrors voelde dit als een anti-climax. Hierna wilden we met de ondergrondse naar de Kurfürstendamm, maar omdat gisteren onze kaartjes voor de rondrit in de dubbeldekker niet waren afgestempeld, konden we hiermee nog een keer instappen. Toen bleek ook dat we gisteren erg geboft hadden met de gids, die zoveel meer vertelde dan de dame die vandaag het woord deed! Op de eerste plaats vertaalde ze absoluut niet alles in het Engels en ze viel ook regelmatig helemaal stil, dit in tegenstelling tot de gids van gisteren. Op de Kurfürstendamm uitgestapt en de Gedächtnisskirche bezocht. De twee maquettes van de kerk in 1910 en tegenwoordig geven een erg goed beeld van de verwoestingen die het bombardement in de tweede wereldoorlog hebben aangericht. Ze zijn de kerk aan het restaureren, maar het zal nooit meer zo worden als vroeger. Ze hebben er nu twee hypermoderne gebouwen naast gezet, die de poederdoos en de lippenstift worden genoemd. Van binnen erg mooi, maar aan de buitenkant ziet het er niet uit. Na dit bezoek waren we dood- en doodmoe en richting terug gegaan. Helaas hadden we niet zoveel geluk als gisteren met de aansluiting want in Werder moesten we drie kwartier wachten op de bus naar de camping.
19 juli 2010
Route: Werder – Potsdam – Ludwigsfelde – Zossen – Bestensee – Lübben
Totaal: 128 km.
Op weg naar Potsdam. Het is een prachtige stad, maar omdat we al twee dagen “cultureel” hebben gedaan in Berlijn, hebben we hier eigenlijk (schandalig genoeg) niet zo’n zin meer in. We hebben de Peter en Paul’s Kerk bezocht, waar ik een mooi bronzen kruis met een levensboom heb gekocht vergelijkbaar met de Keltische kruizen uit Ierland en Schotland. Oké, het is niet Keltisch, maar ja, het is een mooi souvenir. Potsdam wakkerde mijn kooplust aan, want ik heb hier ook een paar Birkenstocks gescoord. Waanzinnig duur voor een paar teenslippers, maar goed, op mijn Visacard spaar ik genoeg om me af en toe een belachelijke uitspatting te kunnen veroorloven.
Er is ook een soort Nederlandse wijk in Potsdam. Huizen met Amsterdams aandoende geveltjes en winkeltjes met Hollandse uithangborden!
Na Potsdam rijden we richting Spreewald, het tweede doel van onze vakantie. We vinden een mooie camping, die de herinnering aan de vorige snel doet verbleken; wat een ruimte en rust!
Op deze camping hebben ze elektriciteitsmeters met een muntautomaat, ideaal voor ons, want nu hoeven we alleen maar stroom te nemen als de accu bijna leeg is. Op een gegeven moment rook ik een brandlucht en het bleek dat onze camper vol rook stond, we schrokken ons een ongeluk! Snel de stekker eruit getrokken en toen heeft Ton de hele boel losgeschroefd om te kijken waar het vandaan kwam. Tot onze grote verbazing kon hij niets vinden, maar we durven niet meer de stekker er in te laten als we weg of naar bed gaan. Je moet er toch niet aan denken dat de boel in de fik gaat; zeker niet als je ligt te slapen, als je weg bent zijn het enkel maar materiële zaken die verloren gaan.
