Week 29 – 2017
Ik weet het, het is decadent, want een maand na onze reis naar Engeland, staan we alweer te popelen om op pad te gaan. Met terugwerkende kracht zijn we alle mislukte en problematische vakanties van 2015 en 2016 aan het inhalen. Het plan is om op dinsdag 18 juli op weg te gaan om in twee dagen naar Tsjechië te rijden. We beginnen dan in Praag om ons daar onder te dompelen in de cultuur van die stad. We hebben namelijk ervaren dat we aan het eind van een vakantie daar niet zoveel zin meer in hebben. We hebben dan al zóveel kerken, kastelen en musea bezocht, dat we er niet echt meer van kunnen genieten. Dat gevoel hebben we niet in de natuur; daar krijgen we nooit genoeg van. Zo heeft iedereen toch weer een eigen manier van vakantievieren en deze manier past het beste bij ons. Lekker met ons campertje rondtrekken en zó’n enorm gevoel van vrijheid te hebben, dat je het soms gewoon niet kan bevatten!
Dinsdag 18 juli 2017
Route: Lunteren, Oberhausen, Dortmund, Kassel, Halle. Totaal 558 km.
Herken je dit? Je vraagt je af of iets volkomen vanzelfsprekends gedaan is; maar het is zó vanzelfsprekend dat je het niet eens aan hem wíl vragen. En dan ben je net voorbij de grens met Duitsland en dan zegt hij: “Weet je wat ik vergeten ben?” en kijkt op de display van de camper waarop te zien is dat de watertank leeg is. Had ik dus toch maar… Bij een benzinestation langs de snelweg in Duitsland hebben we het voorlopig opgelost door een jerrycan te vullen. Of het drinkwater is weet ik niet, maar we hebben in elk geval (af)waswater en ik kan de toilet doorspoelen. Het drinkwater halen we wel uit flessen van de supermarkt.
We staan nu op een prachtige camperplaats bij een jachthaventje. De TomTom zei: “u neemt de veerboot; daarna, bestemming bereikt!”
Woensdag 19 juli 2017
Route: Halle, Leipzig, Dresden, Praag. Totaal 328 km.
Gisteren geen water, vandaag geen geld….. In dit digitale tijdperk geloof je toch niet dat je alleen maar cash kunt betalen? Nou hier in Tsjechië wel! We hadden precies nog € 5,50 cash, maar ik vond het niet nodig om nog in Duitsland te pinnen, want we zouden binnen een paar uur in Tsjechië zijn en daar is de munteenheid de Tsjechische Kroon. Komen we bij de grens om het verplichte vignet aan te schaffen om op de snelwegen te mogen rijden, werd er dus in niet mis te verstane bewoordingen door een onvriendelijke “dame” gemeld dat het alleen maar cash kon. Bij de eerstvolgende benzinepomp lukte het gelukkig wel om met mijn creditcard een vignet te kopen.
Toen kwamen we op een camping, vijf kilometer ten zuiden van Praag. Hier gebeurde precies hetzelfde. Gelukkig waren ze hier erg behulpzaam, want ze “leenden” me 250 kronen, zodat we morgen met openbaar vervoer naar het centrum van Praag kunnen, waar we kronen kunnen pinnen. Vanavond kunnen we in het restaurant van de camping eten en dat bedrag zetten ze ook op de rekening. Als we hier dus van de week vertrekken rekenen we alles in één keer af.
De camping is prachtig gelegen aan de rivier de Moldau. Het sanitair is een beetje oubollig, maar schoon en wat ik nog nooit heb gezien op een camping, dat er toiletartikelen staan zoals handcrème, haarlak, inlegkruisjes, tissues, wattenschijfjes, oogschaduw, tig kleurtjes nagellak, enz. enz. Alhoewel sommige van deze attributen (zoals de laatste), mijn lichte smetvrees tot extreme hoogte zou kunnen brengen!
Morgen gaan we de highlights van Praag bekijken. Er is dan wel regen voorspeld, maar dat brengt misschien enige verkoeling, want het is op dit moment 35 graden! Wel wat aan de warme kant voor een stadsbezoek……
Donderdag 20 juli 2017
Ongeveer twintig jaar geleden ben ik al eens in Praag geweest en de stad heeft toen niet echt indruk op me gemaakt. Wat ik me herinnerde, waren héél veel zwarte, vervuilde gebouwen. Een grotere tegenstelling met wat we vandaag gezien hebben, kan er niet zijn! Praag heeft een totale metamorfose ondergaan. Alle gebouwen zijn wel zó mooi gerestaureerd, dat je niet weet waar je kijken moet. Helaas stond het oude stadhuis in de steigers en konden we de toren niet beklimmen, maar de beroemde astronomische klok was gelukkig nog wel in volle glorie te bewonderen. Vandaag hebben we ons beperkt tot de Oude Stad en de Joodse Wijk; morgen gaan we de Karelsbrug over en naar de Praagse Burcht. Hebben we dan nog niet genoeg gezien, dan knopen we er gewoon nog een dag aan vast. We zien wel.
Vrijdag 21 juli 2017
Pfffff………… mijn voeten, mijn heupen, mijn rug!!!! !Ik geloof dat we zeker twaalf kilometer door Praag gelopen hebben. Tjokvol toeristen en in een temperatuur van meer dan dertig graden. Maar het was de moeite waard! Vandaag gingen we naar de Karelsbrug en de “Kleine Eiffeltoren”. Eerst met een kabelbaan naar boven (dat scheelde al een hele klim) waarna we de uitzichttoren op konden. Na 116 treden was er een tussenstop en daar vond ik het uitzicht mooi genoeg. Ton is de volgende 193 (!!) treden nog wel verder gelopen, maar ik bekijk zijn foto’s wel….
Hierna hebben we de Praagse Burcht bezocht,. We moesten een trap van 208 treden omhoog om daar de indrukwekkende kerk en het presidentieel paleis met alle bijgebouwen te kunnen bezichtigen. Ik zal hier de links plaatsen, zodat jullie ze zelf kunnen bekijken als je het leuk vindt. Je begrijpt nu vast wel dat het biertje op het terras van de camping sissend naar binnen ging….
Zaterdag 22 juli 2017
Route: Praag, Podebrady, Jicin, Dolni Kalna. Totaal 148 km.
We hadden een ietwat onrustige avond en nacht en dan druk ik mezelf voorzichtig uit. De camping was geweldig, maar grensde aan een groot huis met een enorme tuin, waar wij precies naast stonden. Toen we terugkwamen uit Praag (en na dat heerlijke pilsje…) liepen we naar de camper en naarmate we dichterbij kwamen werd het geluidsniveau van het soort muziek dat de hedendaagse jeugd mooi vindt, steeds luider. We hoorden de muziek niet alleen, we voelden die ook. Dit ging door tot twaalf uur en toen werd de muziek gelukkig zachter gezet, hallelujah, maar toen hoorden we pas het geluid dat een groep jongelui die de nodige alcoholische versnaperingen had genuttigd produceerde en dat tot diep in de nacht doorging! De campingeigenaar baalt hier ontzettend van, maar kan er niets tegen doen. Het is dat we toch van plan waren vandaag verder te trekken, maar anders hadden we het toch gedaan. Als campingeigenaar ben je toch mooi klaar met zulke buren!
Na onze twee vermoeiende dagen in Praag en deze onrustige nacht, zijn we vandaag lekker op ons gemak een stukje noord-oostellijker gereden, richting Reuzengebergte. We staan nu op camping De Sprookjesmolen. De naam zegt het al, Nederlandse beheerders en gericht op gezinnen met kleine kinderen. Een aanrader!
