Dinsdag 20 juli 2020

Om kwart over negen vertrok de hele stoet VW-busjes naar de boot. Het zou lastig worden om allemaal achter elkaar te blijven, omdat we bij de laatste rotonde in moesten voegen. Michel heeft echter zijn ervaring en overtuigingskracht gebruikt om onze groep in een aparte opstelrij te krijgen, waardoor we een mooi fotomomentje hadden. Na het inchecken moest er geparkeerd worden, tsjonge, elke centimeter op het parkeerdek werd gebruikt; je kon bijna niet meer tussen de auto’s doorlopen. Iemand was nog iets vergeten en moest later onder een trekhaak doorkruipen om nog iets uit zijn camper te kunnen halen!!!

De boot is erg luxueus, het lijkt wel een cruiseschip. Michel was hier vorig jaar nog geweest, maar toen was het nog niet zo mooi. Waarschijnlijk hebben ze de coronatijd gebruikt om de boel op te knappen. Overal ligt nu prachtige donkerblauwe vloerbedekking en er zijn afgeschermde zitjes gecreëerd, waar eerder nog een lange rij met banken stond. De hutten zijn prima met eigen douche, toilet en televisie. Er zijn restaurants, een bar, bioscoop, fitnessruimte, sauna, hottub en zwembad. Al met al een prima schip om een paar dagen te verblijven, maar wat we altijd al tegen elkaar zeiden, maar nu héél zeker weten, is dat een cruise van enkele weken echt niets voor ons is! 

Woensdag 21 juli 2021

Het schip deinde vannacht erger dan gisteren, maar ik had goed geslapen. Maar toen ik om kwart voor zeven ging douchen, werd ik toch wel wat misselijk. Ik dacht dat ik me beter zou voelen als ik ontbeten had en het zou nog maar drie kwartier duren voordat het restaurant om half acht open zou gaan. Ik was echter vergeten dat het op de boot één uur vroeger was en dat ik dus nog behoorlijk lang moest wachten. Dat redde ik dus niet…… Het leek wel of ik 48 jaar terug in de tijd was, maar gezien mijn leeftijd zou dit een biologische onmogelijkheid zijn! 😉 Ik was dus gewoon zeeziek. Gelukkig na een langetandenontbijtje en nog een dutje van anderhalf uur, voelde ik me weer een stuk beter.

Maandag schreef ik dat we digitaal een covidregistratieformulier in moesten vullen. Nou, vandaag vond er op de boot een grootscheepse controle plaats. Van alle reizigers werd het paspoort, vaccinatiebewijs en eerder genoemd registratieformulier gecontroleerd. Dit werd natuurlijk een langdurige operatie, want er waren slechts drie controleurs. Maar…… we zijn goedgekeurd. Morgen gaat ons avontuur echt beginnen!

Donderdag 22 juli 2021

Route: Seydisfjördur, Egilsstadir, Dettifoss, Hverir, Reykjalid. Totaal 247 kilometer.

We zijn op IJsland! Drie keer was inderdaad scheepsrecht voor ons. IJsland doet vandaag in elk geval zijn naam geen eer aan, want het werd vanmiddag 22 graden en dat was een onverwacht cadeautje!

We hebben onze ogen uitgekeken naar het landschap; wat is dat bijzonder! Soms heeft het iets weg van de Hardanger Vida in Noorwegen, maar er zijn hele stukken waar het een maanlandschap lijkt. Op een gegeven moment kwamen we langs een spiegelglad meer met daarachter besneeuwde bergtoppen; adembenemend mooi.

De Dettifoss waterval, een toeristische trekpleister (wat duidelijk te zien was aan de drukke parkeerplaats) is 44 meter hoog en 100 meter breed en is qua waterverplaatsing de grootste waterval van Europa. Wij vonden het wat tegenvallen, want bij IJsland denk ik aan glashelder water, maar dit leek meer op modderwater dat met donderend geweld naar beneden kwam, maar dat komt door al het oude vulkaanpuin dat het water meevoert. Op de foto’s zie je bijna geen verschil tussen het water en de rotsen ernaast.

Het mooiste en het meest bijzondere vandaag vonden we de kokende modderpoelen van Hverir. Je ziet zwarte modder uit de grond opborrelen en je kunt niet om de geur van zwavel heen. Je ziet overal flarden stoom en de grond heeft prachtige kleuren bruin, rood, geel en grijs. Je kunt echt een heel eind over dit veld lopen, maar je moet je niet achter het touw begeven dat om de poelen is gespannenn, want de stoom en de modderpoelen zijn kokend heet!

Onze eerste dag IJsland is er nu al een die we niet snel zullen vergeten en we hebben er nog 21 te gaan; wat een heerlijk vooruitzicht!

 Vrijdag 23 juli 2021

We zijn nog een dag op deze camping gebleven, zodat we de indrukwekkende lavavelden van Leirhnjukur en de vulkaan Krafla konden bekijken. Krafla is een 818 meter hoge vulkaan die de afgelopen eeuw meerdere malen actief is geweest en het zijn deze vulkaanuitbarstingen geweest die de enorme lavavelden hebben gecreëerd.

Overal in deze omgeving zie je stoom uit de grond komen en ze hebben hier een energiecentrale aangelegd om deze geothermische warmte te kunnen gebruiken. We hebben het ook zelf gevoeld vandaag, want we zijn in het Myvatn Nature Bath geweest. Het water had een temperatuur tussen de 36 en 41 graden, afhankelijk van waar je je bevond in dit bad; echt een hele lekkere temperatuur. Er werd wel geadviseerd om je zilveren en koperen sieraden af te doen omdat die anders zwart uitslaan. Je kon ook beter je bril afdoen omdat de mineralen in het water ook vlekken op je brillenglazen konden veroorzaken. Ik zag dus niet zoveel maar Ton zag in elk geval alles dubbel…..

We zijn nu pas twee dagen in IJsland en hebben al zoveel moois en bijzonders gezien en gedaan; dit is echt genieten!

Zaterdag 24 juli 2021

Route: Reykjahlid, Husavik, Akureyri. Totaal 152 kilometer.

We gaan op walvissenjacht. Niet met een harpoen, maar met een fototoestel. Het landschap dat we onderweg richting boot in Husavik zagen, was van een adembenemende schoonheid, waar nog een schepje bovenop werd gedaan door een prachtige hele brede regenboog. Helaas komt dit niet tot zijn recht op de foto.

Op de boot moesten we allemaal een enorm wind- en waterdicht pak aan, dat nogal wat moeite kostte om aan te trekken, maar dit lag vast aan mijzelf. Het weer was schitterend en na een uur varen werd de motor van de boot uitgezet en begon het speuren naar walvissen. Het duurde en duurde, maar op een gegeven moment zagen we een staart van een walvis omhoog komen en even later zijn of haar rug. Dit gebeurde een paar keer, zodat we niet voor niets zijn geweest.

Morgen hebben we een rustdag, die we inmiddels ook echt nodig hebben, want na drie dagen zijn we al doodmoe van alle activiteiten, maar ook van alle indrukken. We worden oud……

    Zondag 25 juli 2021

Gelukkig, een rustdag; lekker uitgeslapen tot zes uur vanmorgen. Tja, normaal gesproken zijn we om half vijf, vijf uur al wakker. Toen de rest van de camping tot leven kwam, waren wij al bijna aan onze lunch toe. We hebben ook nog niet één keer gezien dat het donker is hier, want de zon gaat om 23.00 uur onder en dan slapen we al en om 3.30 uur komt de zon alweer op.

Vandaag zijn de strenge coronamaatregelen in IJsland weer ingegaan, omdat hier ook de besmettingen explosief stijgen. In winkels en alle binnenruimtes moeten mondkapjes gedragen worden en de cafés en restaurants moeten eerder sluiten. Niet dat we frequente bezoekers van deze gelegenheden zijn hoor, want je schrikt je echt dood van de prijzen in de horeca. Van de week hebben we in de pizzeria op de camping gegeten (Ton natuurlijk eentje zonder kaas). We hadden allebei een kleine pizza, want je hebt ze hier in drie maten en allebei een biertje. Omgerekend hebben we daar ruim 53 euro voor betaald!

In Akureyri is een prachtige botanische tuin, waar we vanochtend op ons gemak naar toe zijn gewandeld. We hebben genoten van de kleurrijke bloemenpracht, de verschillende soorten bomen en struiken én van de koffie in het restaurant.

We staan nu op een stadscamping. Eind van de middag liep het gisteren helemaal vol. De douches en toiletten zijn echt vreselijk, maar 300 meter verderop is een prachtig zwembad en Michel had kaartjes hiervoor. Nu ben ik echt geen zwemfanaat (de laatste keer was jaren geleden en nu zelfs twee keer in één week), maar het vooruitzicht van een schone doucheruimte na het zwemmen, was té aanlokkelijk als je de staat van de douche op deze camping ziet. Zelfs het zwemmen vond ik lekker; wie weet ga ik na de vakantie wel vaker.

Loading