Week 3 en 4 – 2019
Maandag 14 januari 2019
Route: La Zubia, Motril, Castell de Ferro. Totaal 85 km.
Toen we vanmorgen om half tien vertrokken, vroor het nog. Toen we een uur later langs de kust in het plaatsje Castell de Ferro op een terrasje aan de koffie zaten, was het 16 graden! We besloten snel een camperplaats te zoeken en die was er en wel op nog geen kilometer afstand. Om twaalf uur zaten we voor ons campertje in het zonnetje te bakken. Lekker nog even van het mooie weer genieten, want de terugweg is nu echt ingezet…..
Het was trouwens ook niet gek dat het ’s nachts en ’s ochtends een stuk kouder was in La Zubia, want vanuit de camper konden we de sneeuw op de bergen van de Sierra Nevada zien liggen.
Dinsdag 15 januari 2019
Route: Castell de Ferro, Almeria, Carboneras, Mojacar. Totaal 178 km.
Het contrast in het landschap had vandaag niet groter kunnen zijn. Reden we vanmorgen weer zo’n 100 kilometer door het gebied rond Almeria met de afschuwelijke plastic kassen, het tweede gedeelte ging door het prachtige natuurpark Cabo de Gata – Nijar.
Ik begin maar met het minst aantrekkelijke gedeelte van de route, dan hebben we dat maar gehad. Omdat we nu naar het oosten reden, hadden we de zee aan onze rechterkant en omdat het daar afloopt naar de zee, zagen we niet alleen de kassen zelf, maar konden we ook de enorme bergen met plastic afval zien die overal verspreid lagen. En wij ons in Nederland (terecht) druk maken om bijvoorbeeld plastic rietjes die op drinkpakjes zitten…..
Maar nu het mooie deel van de route. Het natuurpark Cabo de Gata is een vulkanisch gebied met een ruige natuur met steile rotsen, kliffen, duinen en stranden. Onderweg zat ik af en toe met samengeknepen billen als ik in de diepe ravijnen keek en even later weer als ik zag hoe de weg zich omhoogkronkelde en ik me niet kon voorstellen dat we daar straks zouden rijden, maar het is goedgekomen. We staan nu op een strand en horen alleen het ruisen van de zee. Wat is het leven toch goed…..
Woensdag 16 januari 2019
Route: Mojacar, Aquilas, Cartagena, La Union, La Manga del Mar (Het postadres van deze camperplaats is San Javier, sitecode 53486) . Totaal 240 km.
Als wij onderweg ons boterhammetje, of in Spanje of Frankrijk ons stokbroodje gaan eten, doen we dat vaak gezellig naast elkaar in de deuropening van de camper. En nee, ik heb geen selfiestick…
Net als gisteren hebben we wéér zo’n mooie (gratis) camperplaats gevonden, nu op de kop van een schiereiland! Oké, ik had niet goed op de kaart gekeken, want ik dacht dat we over het vasteland naar het noorden gingen en dan een klein stukje terug het schiereiland op, maar we gingen onderaan het schiereiland op (20 km) en dat moeten we morgen weer terugrijden, al met al 40 km voor Jan met de Korte Achternaam.
Het schiereiland is op zijn breedst ongeveer 600 meter en het smalste gedeelte is zo’n 150 meter. Er loopt één weg overheen met aan weerszijden van die weg alleen maar grote appartementencomplexen en hotels. Morgen als we terugrijden zal ik proberen een schatting van het aantal toeristenpakhuizen te maken. Nu is het héél rustig en de restaurantjes zijn bijna allemaal gesloten, maar in het hoogseizoen moet het hier één lange file zijn op die éne weg en waar moeten al die auto’s geparkeerd worden, of komen al die toeristen met het vliegtuig en wordt iedereen er hier met busladingen vol uitgegooid? Ik zal het gelukkig nooit weten.
Donderdag 17 januari 2019
Route: La Manga del Mar Menor, La Union, San Javier, Torrevieja, Alicante, Altea. Totaal 203 km.
Gisteren schreef ik over de toeristenpakhuizen op het schiereiland. Ik zou vandaag, als we weer terugreden, een schatting maken van de hoeveelheid appartementencomplexen. Ik kwam aan ongeveer driehonderd. Als die allemaal gemiddeld 100 appartementen hebben met in ieder appartement twee personen en een bezettingspercentage van 80% in het hoogseizoen, dan moeten er zo’n kleine 50.000 toeristen rondlopen op een strook van 20 kilometer lengte. Maar je wordt er vast wel lekker bruin….
We staan nu op een piepklein, schattig familiecampinkje met ongeveer 20 plaatsen in Altea. Deze camping staat in Campercontact (sitecode 53943), maar is bijna niet te vinden. Zowel de TomTom als Google Maps lieten het aardig afweten. Ruim drie weken geleden waren we hier in Altea op bezoek bij vrienden van onze camperclub en daar wilden we vandaag ook weer even langs. Zij wisten gelukkig wel waar deze camping was en vanmiddag hebben we weer gezellig bij kunnen kletsen onder het genot van een glaasje en tapas.
Vrijdag 18 januari 2019
Route: Altea, Valencia, Castello, Sant Jordi d’Alafama (sitecode 55787). Totaal 379 km.
Volgens Google Maps moeten we vanaf Altea nog 2005 km rijden tot Lunteren. We moeten daarom maar eens aan de bak als we woensdag thuis willen zijn. Er zijn waarschijnlijk mensen die dit in één of twee dagen kunnen rijden, maar wij missen dat hormoon….
Het viel ons vandaag op dat de meeste sinaasappels geplukt zijn. Toen we hier een maand geleden reden, waren alle boomgaarden nog oranje, maar nu waren de meeste bomen groen en zagen we af en toe stalletjes langs de weg waar je sinaasappels kon kopen, helaas in zakken van vijf kilo en die passen nou net niet in ons campertje.
We staan nu weer op zo’n mooie camperplaats aan zee bij een klein kasteeltje. De temperatuur is inmiddels wel te laag om buiten te zitten, maar de zon schijnt nog steeds!
Zaterdag 19 januari 2019
Route: , Sant Jordi d’Alafama, Tarragona, Manresa, Vic, Olot, Figueres (Spanje), Port Vendres (Frankrijk). Totaal 362 km.
We zijn weer met een grote boog om Barcelona heen gereden, want ik wil niet net zoals een paar jaar geleden verzeild raken in het chaotische wegennetwerk rondom deze stad. Het ging dus lekker soepeltjes vandaag tot het laatste 50 km van de rit die langs de meest afgrijselijke haarspeldbochten over bergen langs de kust ging. Ton wilde dat graag en vindt dat leuk en gelukkig was hij aan de beurt om te rijden (zo niet, dan toch….).
Port Vendres is een havenstadje met leuke restaurantjes en barretjes. Toen we hier vanmiddag naar toe liepen en ergens iets gingen drinken, bleek er een Engelse literaire middag over het hoorspel Under Milk Wood van de dichter Dylan Thomas gespeeld te worden . Een stuk of dertig geïnteresseerden probeerden te luisteren naar twee acteurs, maar het barpersoneel maakte zoveel lawaai en had er zo weinig respect voor, dat wij met plaatsvervangende schaamte zaten te luisteren.
Zondag 20 januari 2019
Route: Port Vendres, Perpignan, Beziers, Clermont Ferrand, Moulins. Totaal 599 km.
We hebben volgens mij ons record verbroken! Nog nooit hebben wij zoveel kilometers op één dag gereden. Dat komt ook door het slechte weer, want vandaag hebben wij voor de eerste keer deze vakantie onze ruitenwissers moeten gebruiken. We hebben één dag eerder regen gehad, maar toen stonden wij op een camping en hadden we die dingen uiteraard niet nodig. Ik moet zeggen dat het erg tegenviel, niet alleen het eentonige geluid van de ruitenwissers, maar ook die grijze lucht na zes weken alleen maar blauw te hebben gezien.
We hebben twee stukken tolweg gedaan vandaag en één tolbrug, die bij Millau. Op de heenweg konden we deze brug niet over, omdat de Gele Hesjes de toegang hadden geblokkeerd, maar vandaag waren ze in geen velden of wegen te bekennen. Deze brug is een technisch hoogstandje en is 343 meter hoog. Ik vind hem net zo mooi als de Erasmusbrug, maar daar verschillen Ton en ik van mening over.
We staan nu bij het prachtige stadje Moulins. Als het zo nog droog wordt, lopen we naar een restaurantje, anders koken we gewoon zelf (of wat ik eigenlijk moet zeggen, Ton kookt zelf).
Maandag 21 januari 2019
Route: Moulins, Autun, Nancy, Metz, Dudelange. Totaal 516 km.
Koud, koud, koud. Het is nu gelukkig wel droog, maar tjongejonge, wat valt deze temperatuur tegen! Zaten we nog geen week geleden lekker buiten in het zonnetje, vanmorgen heb ik mijn dikkere kleding maar aangetrokken. Niet dat dat veel hielp, want echte winterkleding heb ik niet eens meegenomen. Niet slim, maar volgende keer beter.
We zijn weer lekker opgeschoten, want we staan nu al één hele kilometer in Luxemburg. Morgen zijn we thuis als de sneeuw die voorspeld is in Nederland geen roet in het eten gaat gooien. Lekker in mijn eigen bed en onder mijn eigen douche!
Dan krijg je uiteraard nog al mijn statistieken te lezen; want je weet inmiddels dat mijn tic is dat ik alles in een Excelbestand bijhoud……
Dinsdag 22 januari 2019
Route: Dudelange, Luik, Maastricht, Nijmegen, Lunteren. Totaal 421 km.
We hebben voor het eerst in ons leven vannacht de kachel in de camper aangelaten omdat we bang waren dat het water zou bevriezen en we vanmorgen een groot probleem zouden hebben. We hebben dat ook nooit in de tent of in de caravan gedaan.
Het was een kleine wereld vanmorgen, heel erg mistig maar omdat alle bomen wit bevroren waren, leek het een sprookjeswereld.
In Luxemburg was het één grote langzaamrijdende file, maar toen we de hoofdstad voorbij waren, konden we lekker doorrijden. Totdat we in Nederland aankwamen, want toen begon het te sneeuwen. We hebben gewoon niet lang genoeg overwinterd, want dit was het weer dat we wilden ontlopen!
Nu nog even mijn “statistieken”:
- We hebben in totaal 6705 kilometer gereden en dat deden we op 540 liter diesel. Gemiddeld heeft ons campertje 1 : 12,41 gereden.
- We zijn 42 dagen op vakantie geweest waarvan er 27 reisdagen waren. De overige dagen zijn we op campings of camperplaatsen gebleven.
- We hebben op campings en op camperplaatsen gestaan waarvan tien plaatsen gratis waren. De overige prijzen varieerden van € 1,60 tot 20 euro per nacht. Gemiddeld waren we dus voor 42 nachten € 10,09 kwijt. (Alle campings en camperplaatsen hebben we van Campercontact).
- We hebben slechts vier dagen onze fietsen gebruikt, dus waarschijnlijk gaan we die een volgende keer niet meer meenemen. We hebben er meer last dan gemak van gehad.
- We zijn twee wieldoppen verloren en er is iets van de wc-deksel afgebroken. Hopelijk kunnen we een nieuwe bestellen.
- Mijn laptop doet het nog steeds, dus de aankoop van het extra scherm was voor niets. Tel daar de bekeuring bij op die we kregen toen we dat scherm wilden gaan kopen, dan is dat bijna 200 euro weggegooid geld geweest.
Wij hebben ontzettend genoten van deze vakantie! Het weer was fantastisch, we hadden slechts één dag regen en bijna alle andere dagen stralende zon. We hebben veel bezienswaardigheden bezocht, waarvan het Alhambra in Granada het hoogtepunt was. Het is ons zo goed bevallen dat het zeker voor herhaling vatbaar is, maar dan nog iets langer zodat we niet in de sneeuw terugkomen (alhoewel het wel weer een prachtig plaatje is).
