Zondag 24 juli 2016
Route: Baarn, Den Haag, Rotterdam, Antwerpen, Gent, Brugge, Duinkerke. Totaal 464 km.
Van de week heb ik pas de boot naar Engeland geboekt, want Ton blijft problemen geven ;-). Was hij de vorige vakantie de beperkende factor met zijn gebroken enkel, dit keer heeft hij drie weken geleden gordelroos gekregen. De plekken zijn gelukkig verdwenen, maar hij heeft vreselijke zenuwpijn aan de linkerkant van zijn bovenlijf; zijn rug, schouder, hals, nek en hoofd. Hij heeft wel verdovende gel van de huisarts gekregen, maar de nodige pijnstillers die hij ook neemt, helpen niet echt. Het is gewoon zijn jaar niet en dan druk ik me voorzichtig uit. Hij barst gewoon van de pijn en hij is echt geen pieper maar hij zit zichzelf (en mij dus ook….) in de weg. We zien dus wel of het deze vakantie gaat lukken en anders gaan we gewoon weer naar huis.
Maar genoeg hierover; we gaan proberen te genieten. Vanmorgen eerst nog even langs mijn ouders geweest en toen op weg naar Duinkerken. Verstand op nul door België want dat is gewoon een heel saai stuk. Bij Brugge hadden we er genoeg van en zijn in deze mooie stad op sightseeingtour gegaan met een afsluitend Belgisch diner; alhoewel Ton vast op zijn Engels ging oefenen met o.a. fish and chips!
Morgenochtend vertrekt de boot om 6 uur, dus toen we om half tien ‘s avonds daar aankwamen zijn we op het parkeerterrein van de ferrymaatschappij DFDS gaan staan om daar te overnachten. Niet rustig, maar wel makkelijk en goedkoop……
Maandag 25 juli 2016
Route: Duinkerke, Dover, Rye, Hastings, Battle. Totaal 112 km gevaren en 101 km gereden.
Om kwart voor vier (!!) zijn we opgestaan vanmorgen. De boot zou om zes uur vertrekken en je moet uiterlijk één uur van tevoren aanwezig zijn. Nou, het was maar goed dat we zo vroeg waren, want de Engelse douane nam uitgebreid de tijd om alles te controleren. Onze paspoorten zijn drie keer gecontroleerd en een douanebeambte gewapend met een zaklantaarn heeft onze camper aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. We hadden geen vluchteling onder de tafel of in de kast verstopt, dus toen mochten we doorrijden.
Na anderhalf uur varen zagen we de krijtrotsen van Dover opdoemen. Helaas was het erg mistig op zee en was het niet zo’n mooi gezicht als drie jaar geleden toen de witte rotsen in de stralende zon lagen. Maar gelukkig staat die herinnering nog in ons geheugen gegrift.
Tja, en toen moesten we weer links rijden. Ton zou eigenlijk niet rijden omdat het dragen van de autogordel erg pijnlijk is en rijdend kan hij hem niet van zijn bovenlichaam afhouden. Daar heeft hij echter het volgende op gevonden…. hij doet de gordel onder zijn arm door. Ik blij, want ik heb nog nooit in Engeland gereden, alhoewel ik daar morgen aan moet gaan geloven. Dat is de volgende grens die ik voor mezelf ga verleggen.
Het was prachtig zonnig weer, want de mist hing gelukkig alleen boven zee. We namen de kustweg naar Hastings en onderweg hebben we Rye bezocht. In dit stadje vind je steile straatjes geplaveid met ronde keitjes. De tuintjes en gevels van de vakwerkhuisjes zijn versierd met rijk bloeiende hanging baskets en rozen. Het is gewoon heerlijk om in rond te slenteren. We hebben ook nog de kerktoren beklommen om het adembenemende uitzicht over Rye en omgeving te bewonderen.
Eigenlijk wilden we ook Hastings bezoeken, maar de aanblik van een kermis op de boulevard ontnam ons alle zin en we zijn naar een camping gereden in Battle voor een rustige middag. Uiteindelijk hadden we dat wel verdiend na ons korte nachtje……
Dinsdag 26 juli 2016
We staan op een campinkje van de Engelse Caravanclub. Als wij naar het Verenigd Koninkrijk gaan, worden we in dat jaar altijd lid van deze club, want dan krijg je korting op de overtocht en een boek met adressen van campings maar ook van duizenden Certificated Locations. Op deze z.g. CL’s mogen maximaal vijf leden staan en daar houden wij van. De faciliteiten zijn minimaal, op deze camping is er bijvoorbeeld een toiletgebouw dat eigenlijk niet zo genoemd zou mogen worden. Er is inderdaad één toilet en er zijn drie douches maar het valt van ellende bijna uit elkaar. Maar goed, we hebben ook niet meer nodig en het terrein is prachtig!
We zijn vandaag naar Battle gelopen om daar het Battle Museum en de Abbey te bezoeken. Toen we echter eerst ergens koffie zaten te drinken (in een groot formaat soepkom), brak bij Ton het zweet aan alle kanten uit. Hij heeft zo’n ontzettende last van zenuwpijn in zijn schouder; hij kan geen T-shirt verdragen, maar om dat nou uit te trekken in een restaurant….. Geen abdij en museum dus, maar terug naar de camping. Hopelijk gaat het morgen beter met hem.
Woensdag 27 juli 2016
Route: Battle, Dover, Calais, Antwerpen, Brasschaat. Totaal 85 km gevaren en 318 km gereden .
De zenuwpijn die Ton heeft, wordt eerder erger dan minder. We hebben daarom besloten om naar huis te gaan. Ik ben maar gaan proberen om de eerstvolgende en goedkoopste overtocht te vinden. Nou dat viel vies tegen! Betaalden we op de heenreis voor een enkeltje 61 pond, nu is de goedkoopste overtocht om 2 uur vannacht 240 pond!!!!! Maar goed, we sparen een hele vakantie uit, toch?
Afgelopen zondagnacht konden we tot de overtocht op maandagochtend op het parkeerterrein van DFDS in Duinkerken blijven staan en dat waren we nu ook van plan in Dover. Toen we dus om drie uur ’s middags daar aankwamen, bleek dat ze geen parkeerterrein hadden en de incheckmedewerker van DFDS zei dat we vanavond om 11 uur maar eens terug moesten komen. We konden wel bijbetalen om de boot van middernacht te nemen. Ik zei dat we vanmorgen pas geboekt hadden omdat mijn man ziek was en ik niet van plan was om extra te gaan betalen omdat ik 240 pond duur genoeg vond voor een overtocht. Hij begon toen weer op zijn computer te kijken en overhandigde me een incheckkaart voor de boot naar Calais van 16.50 uur! Ik kon hem wel zoenen!!!! Vanaf Calais zijn we doorgereden tot Brasschaat in België en hebben daar op een camperplaats overnacht. Morgen weer thuis……
