Maandag 26 juli 2021
Route: Akureyri, Dalvik. Totaal 45 kilometer.
De bijzondere dagen rijgen zich aaneen.Vandaag stond een boottocht naar het eiland Grimsey op het programma. Dit eilandje ligt 40 kilometer ten noorden van IJsland en heeft slechts 77 inwoners. De boottocht duurt drie uur enkele reis; hij vertrok om negen uur en zou om vijf uur weer terugvaren. We hadden dus vijf uur de tijd om het eilandje te verkennen. Nadat we op het terras van het enige restaurantje in de stralende zon geluncht hadden, vertrokken we voor een stevige wandeling naar het noordelijkste puntje van het eiland waar de poolcirkel het eiland doorkruist. Dit punt wordt gemarkeerd door een enorme betonnen bol met een gat erin. Als je door dit gat kijkt “zie” je de poolcirkel. Maar waar ik het meest enthousiast over was vandaag, was het feit dat mijn jarenlange wens in vervulling is gegaan, we hebben papegaaiduikers gezien! Niet één, maar tientallen! Er zaten ook veel sterns die ons “aanvielen” door steeds dreigend vlak over onze hoofden te vliegen omdat we waarschijnlijk in de buurt van hun nesten kwamen.
De wandeling was behoorlijk pittig, want mijn tienduizend stappen heb ik vandaag met 5.845 stuks overschreden! Het terrasje na afloop hadden we dus echt verdiend!
Dinsdag 27 juli 2020
Route: Dalvik, Siglufjordur, Saudarkrokur, Blonduos, Hvammstangi. Totaal 241 kilometer.
Het mooie weer van de afgelopen dagen is omgeslagen in echt IJslands weer, tenminste wat ik me altijd bij het weer van dit land heb voorgesteld. Het is nu 8 graden met een harde, koude wind. Helaas is er erg veel laaghangende bewolking, zodat we niet ten volle van het indrukwekkende landschap konden genieten. Er waren ook een aantal tunnels waar we doorheen moesten. De eerste was het engste (tenminste, dat vond ik), want het was een eenbaanstunnel. Gelukkig waren er erg veel uitwijkplaatsen voor het geval er een tegenligger aankwam, wat drie keer gebeurde.
In Siglufjordur staat het haringmuseum waar de geschiedenis van de haring- en kabeljauwvisserij vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw duidelijk te zien is. Veel in die tijd gebruikte machines en zelfs schepen zijn tentoongesteld.
De gezamenlijke barbecue zorgde voor een perfect einde van weer een bijzondere dag! Michel, super gedaan!
Woensdag 28 juli 2021
Route: Hvammstangi, Holmavik, Isafjordur. Totaal 374 kilometer.
Op het kaartje kun je zien dat de afstand van Hvammstangi naar Isafjordur hemelsbreed niet zo ver is, maar doordat de weg langs al die fjorden gaat, hebben we de 374 kilometer aangetikt. Aan het begin van de tocht was er veel laaghangende bewolking, zodat we niet heel erg veel van het landschap konden zien, maar langzamerhand werd het helderder en waren de uitzichten spectaculair! Een groot deel van de tocht ging over asfaltwegen, maar er zaten toch ook hele stukken gravel bij. Morgen gaat dat nog veel erger worden. Lekker vroeg weg dus!
Het weer is enorm opgeknapt ten opzichte van gisteravond toen er een hele gemene koude wind stond. We kunnen tenminste weer lekker buiten zitten.
We staan nu op de mooiste camping tot nu toe, aan de voet van een waterval. Dat wordt vaak plassen vannacht……
Donderdag 29 juli 2021
Route: Isafjordur, Dynjandi waterval, Breidavik. Totaal 174 kilometer.
Was de rit gisteren spectaculair, die van vandaag overtrof hem in alle opzichten! De weidsheid, de bergen, de fjorden, de watervallen, de vergezichten, de leegte, de desolaatheid, de gravelwegen, de “potholes”, met andere woorden, alle superlatieven die je maar kunt bedenken waren vandaag van toepassing voor deze tocht!
De grote Dynjandi waterval is een belangrijke toeristische trekpleister en de Amerikaanse toeristen die daar met een busje vanaf hun cruiseschip naar toe waren gereden, vonden het geweldig. Ze hebben weer een land “gedaan” ;-). Wij houden meer van de onverwachte dingen die je langs de weg tegenkomt, zoals een picknickplaats met een IJslandse sage over Gisli, een Viking die zich vanuit Noorwegen in de Westfjorden van IJsland settelt. Onder de picknicktafel was een laatje met een guestbook; leuk toch? We kwamen ook een roestig schip tegen dat in 1912 in Noorwegen was gebouwd en in 1981 op deze plek was gestrand.
We staan nu op een camping in het voor mijn gevoel meest afgelegen puntje van IJsland bij een hotel, waar we vanavond met de hele groep gaan dineren. Mijn slotzin van elke dag wordt bijna eentonig, maar ik zeg het toch maar weer “het was weer een geweldige dag!”
Vrijdag 30 juli 2021
We hebben een rustdag, het is zonnig en op deze camping hebben ze een wasmachine en héél veel waslijnen, m.a.w. de perfecte dag voor het beddengoed. Om twaalf uur was alles al schoon en droog. Zo, daar ben ik voorlopig ook weer vanaf!
Latrabjarg is niet alleen het meest westelijke puntje van IJsland, maar zelfs het meest westelijke puntje van Europa en daar zijn wij vanmorgen geweest. Het zijn enorme kliffen die worden bewoond door miljoenen vogels, zoals papegaaiduikers, meeuwen, zeekoeten en alken. Wij hebben alleen de meeuwen gezien, drie papegaaiduikers én een winterkoninkje! Van een afstand dachten we al een opstaand staartje te zien, maar toen we later op de laptop de foto inzoomden, bleken we gelijk te hebben. Wikipedia moet zijn informatie maar gaan aanpassen…
Zaterdag 31 juli 2021
Route: Breidavik, Stykkisholmur. Totaal 77 camperkilometers en 60 kilometer met de boot.
Omdat we helemaal in het westelijke puntje zaten, moesten we ongeveer de helft van de 77 kilometer over dezelfde weg terug als eergisteren. Nu was dat geen straf, want het desolate landschap blijft ons verbazen. De wegen zijn leeg, zowel vóór als achter je is echt helemaal niemand te zien. Heel af en toe een tegenligger, maar dat is het dan ook.
Om een omweg over een gravelweg van 285 kilometer te vermijden, konden we ook de boot nemen die er 2,5 uur over zou doen. Niemand zag het zitten om die lange slechte weg te rijden en iedereen koos voor de boottocht. Op het autodek wordt alles zó krap neergezet, dat de passagiers lopend de boot op moeten gaan, zodat het rechterportier niet meer open hoeft (en kan!).
Toen we vertrokken was het regenachtig, maar halverwege de boottocht gingen we even het dek op, omdat de boot een kwartiertje op een piepklein eilandje aanmeerde en toen bleek het inmiddels prachtig weer te zijn. We boffen weer!
Zondag 1 augustus 2021
Route: Stykkisholmur, Hellissandur, Arnastapi, Borgarnes. Totaal 231 kilometer.
Michel had ons in Denemarken al gewaarschuwd dat de campings op IJsland niet veel voorstellen. Nou, dat klopt, met als één van de “dieptepunten” tot nu toe de overvolle camping in Stykkisholmur van afgelopen nacht, waar er slechts één dames- en één herendouche is en die zijn nog buiten het toiletgebouw ook en zonder plafond! De camping waar we nu staan, daar hebben ze helemaal geen douche, maar het is qua uitzicht de uniekste; pal aan het water, geweldig!
Maar nu even over deze prachtige dag. De route liep helemaal rondom het schiereiland Snaefellsnes. Het landschap was verrassend; veel met mos bedekte lava. We zijn naar de dubbele waterval Kirkjufellsfoss gelopen en hebben de Saxholl krater beklommen (dit klinkt stoerder dan het is hoor, want er is een trap van 387 treden aangelegd….). Ton wilde ook een drie kwartier durende excursie in de Vatnshellir Cave gaan doen, maar het bleek dat je dat van tevoren online had moeten reserveren. Ik was sowieso niet gegaan, want een paar jaar geleden heb ik mezelf beloofd nooit meer een grot in te hoeven; doodeng! Daarna hebben we nog een wandeling naar de Raudfeldsgja kloof gemaakt en toen vonden we het wel weer genoeg voor vandaag en vertrokken we naar de camping waar we nu op dit unieke plekje aan het water staan.
