Vanmorgen hebben we lekker rustig aangedaan. Een klein wandelingetje vanuit de camping naar het dorpje Vågåmo voor de boodschappen, want ik had gelezen dat in Noorwegen de winkels op zondag gewoon open zijn. Niet in Vågåmo dus ;(. We moesten het dus de rest van de dag met onze reservevoorraad doen. Geen enkel probleem!

We reden vandaag door het prachtige landschap van de Jotenheimen en na een uurtje kwamen we op een plek waar we een wandeling konden maken. Halverwege de wandeling moesten we echter een meertje oversteken door van rots naar rots te springen. Jullie begrijpen zeker wel wat er gebeurd zou zijn als ik me aan deze hachelijke onderneming gewaagd had: inderdaad, we gingen dezelfde weg dus maar weer terug………..

De weersvooruitzichten waren niet best voor vandaag, maar tot een uur of drie was het weer prima; daarna werd het grauw en grijs en niet lang daarna kwam de regen voor de rest van de dag met bakken naar beneden.

We waren eigenlijk van plan om a.s. woensdag in vier dagen naar huis te rijden, maar gisteravond belde mijn zus Yvonne en die vertelde dat haar schoonmoeder, toch nog plotseling, was overleden. De crematie is a.s. donderdag en toen besloten Ton en ik vanmorgen om toch te proberen daarbij aanwezig te zijn. Het is nog bijna 1800 km en dat moeten we dan in drie dagen rijden i.p.v. vier, m.a.w. 600 km per dag; voor ons doen is dat rijkelijk veel. Maar goed, we gaan het proberen. Om acht uur vanmorgen zijn we vertrokken en om zes uur stonden we op een camping bij Varberg. We liggen dus op schema.

Vandaag hebben we weer een flink stuk afgelegd en we hoefden niet te stoppen voor een pauze, want die breaks hebben we op de twee boten kunnen nemen. Bovendien heeft mijn gps eindelijk duidelijkheid kunnen verschaffen over de afstand die de twee boten afleggen. De boot Helsingborg (Zweden) – Helsingor (Denemarken) legt een afstand af van 5,1 km in en de oversteek Rodby (Denemarken) – Putgarden (Duitsland) heeft een lengte van 18,3 km. Daar was ik altijd erg benieuwd naar en nu weet ik het eindelijk.

Het weer was vreselijk slecht vandaag; hevige regenbuien en een storm met windkracht 8. De wind was zo hard dat lege vrachtwagens en auto’s met caravans niet over de brug bij Putgarden mochten rijden, maar daar hebben wij gelukkig geen last meer van. We besloten om op dezelfde camperplaats te gaan staan waar we op de heenreis ook stonden. Het is een prima plek en het stadje is op loopafstand, zodat we een gezellig restaurantje uit konden zoeken. Bovendien weten we precies wat de afstand is die we morgen nog af moeten leggen, n.l. 535 km. Goed te doen dus.

We zijn weer thuis! Het liep allemaal erg soepel vandaag, want het weer was een stuk beter dan gisteren en bij Hamburg hadden we gelukkig niet de verwachte files. We hebben weer een geweldige vakantie gehad. Het was perfect “Scandinavisch” weer; slechts twee verregende dagen, één op de heenweg en één op de terugweg. Prima getimed dus! De temperatuur varieerde tussen de 10 en 25 graden; echter vaker rond de 20 graden dan lager.

We hebben heel vaak vrij gekampeerd. We hebben van de 26 nachten slechts op vier campings gestaan; in totaal acht nachten, op de andere dagen zochten we aan het eind van de middag een mooi plekje op waar we ons dan de koning te rijk voelden in ons kleine huisje op wielen. We hebben in totaal 6057 km gereden, duizend km meer dan op onze reis in april, die wel twee weken langer duurde.

Ik vond het ook heel interessant om via mijn gps de zonsop- en zonsondergangstijden in de gaten te houden; in het bijzonder omdat we naar Scandinavië gingen. Op 21 juli (één maand na de langste dag) gaf de gps aan dat de zon om 3:05 uur opkwam en om 23:02 onderging. Wat echter zo bijzonder was, dat het eigenlijk helemaal niet donker werd. Je zag de zon ondergaan en daarnaast zag je hem alweer opkomen; heel bizar! Wij vinden het helemaal geweldig die lange dagen (alhoewel we wel op gewone tijden naar bed gaan hoor!), maar ’s nachts wakker worden, terwijl het licht is, vinden wij heel bijzonder. Toen we weer terugreisden, werden de dagen met sprongen korter, niet alleen doordat we naar het zuiden reden, maar ook omdat het inmiddels al augustus is.

Lieve mensen, het was weer fijn om deze weblog bij te houden, niet alleen voor onszelf om op deze manier een mooie herinnering aan deze vakantie over te houden, maar ook om onze ervaringen met jullie te kunnen delen. Bedankt voor de reacties en tot een volgende “weblog”.