Maandag 2 augustus 2021

Route: Borgarnes, Glymur waterval, Reykjavik. Totaal 123 kilometer.

Na de drukke dag van gisteren werd het weer tijd voor een wat rustigere. We zijn op ons dooie gemak naar de Glymur waterval gereden, waar we een prachtige wandeling hebben gemaakt, alhoewel we de hele waterval niet hebben gezien. De 196 meter hoge Glymur is namelijk alleen te bereiken door halsbrekende toeren uit te halen zoals het lopen over een boomstam die over het water ligt en verderop via touwen naar boven te klimmen. Nou, daar zijn wij niet op gebouwd. Toen het te moeilijk werd, zijn we gewoon omgekeerd en hebben we genoten van wilde bloemen, zoals schattige lupinetjes.

Nu staan we op een camping in Reykjavik, waar we “opgehokt” staan tussen dranghekken, maar er zijn hier douches en dat is ook wel weer eens fijn, want twee dagen geleden voelde ik weinig voor een buitendouche en gisteren waren ze er helemaal niet. Ik ben benieuwd wat de komende drie dagen hier in Reykyavik ons gaan brengen. Als het allemaal net zo geweldig is als de afgelopen veertien dagen, wordt het genieten!

Dinsdag 3 augustus 2021

Gisteren zei ik dat als de komende drie dagen in Reykjavik net zo bijzonder zouden worden als de afgelopen twee weken, ik zou genieten. Nou, de eerste dag is deze verwachting al dubben en dwars waar gemaakt! Eigenlijk zouden we een stadstour in een Hop-on-Hop-off-bus hebben, maar Michel had iets anders bedacht, dat tien keer leuker was. We maakten een culinaire rondwandeling met een gids. In vier verschillende restaurants genoten we van typisch IJslandse gerechten en tijdens de wandeling (maar ook aan tafel als je dicht bij haar in de buurt zat) kregen we interessante wetenswaardigheden te horen over IJsland, de inwoners, de gewoontes en geschiedenis. Het was een zeer geslaagde middag, die we afsloten met een gezellig samenzijn met onze vrienden die ook in IJsland op vakantie zijn en nu op deze camping staan.

Woensdag 4 augustus 2021

Route: Reykjavik, Selfoss en daarna F-wegen tot aan Landmannalaugar, Selfoss, Reykjavik. Totaal ongeveer 400 kilometer.

Deze 400 kilometer hebben we niet zelf gereden, maar de rit was een excursie met een 4×4-bus. Het zou ook onmogelijk zijn geweest om met ons VW-busje op deze F-wegen te rijden. Wat een ervaring was dit zeg! Dit was zoals we ons IJsland altijd voorgesteld hebben; ongerepte ruwe leegheid met daarin bergen, watervallen, lavavelden, rivieren, meren, stoom, sneeuwvelden, kraters, vulkanen,  rotsen en bloemetjes. Een overweldigende ervaring die moeilijk te beschrijven is; de foto’s moeten het maar doen. De weersomstandigheden waren niet ideaal, want tijdens onze wandelingen zijn we regelmatig natgeregend, maar dat hoort ook bij IJsland, want we zijn hier uiteindelijk niet voor het mooie weer gekomen. Ik ben nog extra nat geworden, want toen we bijna terug waren van de wandeling bij Landmannalaugar moesten we een heel ondiep riviertje oversteken, maar ik gleed weg over één van de stenen en belandde in het water en zakte weg in de algen en modder. Ik was niet blij (understatement) en toen moesten we nog 3,5 uur in de bus…… Dit verslag schrijf ik donderdagochtend, want toen we gisteravond om kwart over negen terug op de camping waren had ik er geen puf meer voor; eerst schone en droge kleding aan……

Donderdag 5 augustus 2012

Een rustdag, tenminste, dat was de bedoeling, maar uiteindelijk hebben we toch nog ruim 12,5 kilometer gelopen. Nadat ik vanmorgen eerst mijn kleding van modder en algen had ontdaan, zijn we naar het centrum van Reykjavik gelopen. Toen het begon te regenen, kwamen we toevallig net langs een koffietentje, waar we de plensbui hebben afgewacht. Daarna ergens geluncht en naar het Perlan Museum gelopen. Dit museum geeft een mooi beeld van o.a. het ontstaan van vulkanen, de gletsjers in IJsland en het in een rap tempo verdwijnen hiervan door de opwarming van de aarde. In het jaar 2200 zijn alle gletsjers op IJsland verdwenen. Er was ook een interactieve tentoonstelling van Latrabjarg, de vogelklif, waar we vorige week waren. Dat we toen weinig papegaaiduikers hebben gezien, blijkt ook met de klimaatverandering te maken te hebben; ze vertrekken namelijk naar koudere streken.
In één van de ruimtes in het museum hebben ze een ijsgrot nagebouwd. Het vroor daar 10 graden en een jas was hier geen overbodige luxe. Een film over het Noorderlicht in het Planetarium was een mooie afsluiting van het bezoek aan dit bijzondere museum.

    Vrijdag 6 augustus 2021

Route: Reykjavik, Fagradalsfjall, Selfoss, Thingfellir. Totaal 193 kilometer.

We wilden naar de “werkende” vulkaan Fagradalsfjall. Op aanraden van een paar deelnemers van onze groep die hier gisteren al geweest waren, gingen we via weg 42, zodat we indrukwekkende hot springs tegen zouden komen. Ze hebben niets teveel gezegd, overal zag je kokende waterbronnen en kolkende modderpoelen en de kleuren, die zijn zó ontzettend bijzonder, het landschap lijkt gewoon buitenaards!

Na de hot springs gingen we op weg naar de vulkaan. We kwamen al een paar parkeerplaatsen tegen, maar we wilden de dichtstbijzijnde parkeerplaats hebben en die was héél erg vol. Je moest via een QR-code je creditcardgegevens invullen om 1000 IJslandse kronen (ongeveer zeven euro) parkeerkosten te betalen. Bij één van de deelnemers lukte het niet de QR-code te downloaden, zodat we simpelweg besloten om gewoon niet in een lange file van wandelaars anderhalf uur heen en anderhalf uur terug te lopen om naar een rokende berg te kijken. Er zijn grenzen…..

Zaterdag 7 augustus 2021

Route:ThingVellir, Geysir Strokkur, Hella, Skogar. Totaal 197 kilometer.

Het Nationaal Park Thingvellir waar we vannacht op de camping stonden, is geologisch een zeer interessante vallei, waar je eigenlijk tussen twee continenten wandelt. Het is namelijk de grens tussen de Amerikaanse en Euraziatische tektonische plaat en het is de enige breuklijn ter wereld die zich boven zeeniveau bevindt. Ieder jaar raken deze platen één á twee centimeter verder van elkaar verwijderd. Gelukkig zaten ze vandaag nog aan elkaar vast…..

We hebben al heel veel bijzondere dingen gezien op IJsland, maar nog geen geiser. Vandaag is daar verandering in gekomen. Elke paar minuten spoot Geysir Strokkur het water zeker 30 meter de lucht in.  Het was een hele kunst om dit fenomeen op de foto te krijgen, want voor je het wist, was het alweer voorbij. Na vier mislukte pogingen, had ik uiteindelijk succes!

Er waren nog een aantal bezienswaardigheden die we onderweg hadden kunnen bekijken, maar we wilden het een dagje rustig aan doen. Ton voelde zich al een paar dagen niet lekker, maar nu gaat het gelukkig weer de goede kant op; niet gelijk overdrijven dus.

We staan nu op een camping onderaan de Skogafoss, een enorme waterval die stromen dagjesmensen aantrekt. Nu had Michel bedacht dat het leuk zou zijn om een groepsfoto te maken van alle campertjes met de waterval als achtergrond. Maar ja, alle auto’s van die dagjesmensen stonden behoorlijk in de weg. Maar hij was niet voor één gat te vangen en gewapend met een rol rood/wit afzetlint, maakte hij ruimte zodat alle VW-busjes in de juiste positie gemanoeuvreerd werden. Zie hieronder het resultaat!

Zondag 8 augustus 2021

Route: Skogar, Vik, Skaftafell. Totaal 179 kilometer.

Onderaan een waterval staan en vlak daarnaast een berg met een trap van 527 treden, die vraagt erom beklommen te worden. Vanmorgen om half acht gingen we het erop wagen. Ik heb een keer of zeven moeten stoppen om op adem te komen (achteraf zag ik op mijn smartwatch dat ik op een gegeven moment een hartslag van 152 had…), maar het was de moeite waard! We keken bovenop de waterval en het water komt met duizenden liters water per seconde naar beneden. Je kunt je gewoon niet voorstellen dat het niet op raakt, terwijl slechts een klein stukje verderop het water enigszins kabbelend richting zee gaat.

Ons tweede plan was de bezichtiging van een vliegtuigwrak van een DC-3 die in 1973 daar gecrasht is. Het was een wandeling van in totaal zeven kilometer door het saaiste landschap dat je je maar voor kunt stellen en dat om een vliegtuigwrak te zien! Ton is doorgelopen, maar ik ben na twintig minuten terug naar de camper gegaan. Ton kwam na ruim anderhalf uur enthousiast terug met mooie foto’s. Mannen en vliegtuigen?

De derde activiteit van vandaag was meer mijn ding, namelijk een mooie rit en een niet al te lange wandeling naar een mooie kustlijn met grillige rotsen, waar ook nog eens tientallen papegaaiduikers te bewonderen waren. Hierna vonden we het welletjes voor vandaag en gingen we op weg naar de camping, maar toen we langs het plaatsje Vik kwamen, moesten we toch nog even de zwarte stranden daar bekijken.