Week 40 – 2013
Zondag 29 september 2013
Route: Castellar del Riu, Berga, Guardiola de Bergueda, La Pobla de Lillet, Campdevanol. Totaal 59 km.
Nadat we gisteren veel te lang in de auto hadden gezeten, hebben we dat vandaag goed gemaakt. Lekker rustig aan naar een camping vlakbij en onderweg kwamen we in het plaatsje La Pobla de Lillet waar een feest aan de gang was. We kregen het idee dat het misschien met het begin van het cantharellenseizoen te maken had. In elk geval was het heel druk met kraampjes waar ze allerlei lokale producten verkochten. Er werd ook onder luide aanmoedigingen een menselijke toren ‘gebouwd’. Dit schijnt een Catalaanse traditie te zijn. Het was prachtig om te zien hoe een klein ventje (of meisje, dit was niet te zien omdat ze een helm op had) langs de onderste lagen mensen als een aapje omhoog klauterde en bovenaan een overwinningsgebaar maakte. Geweldig!!!!
Maandag 30 september 2013
Route: Campdevanol, Ribes, Molina, Puigcerda, Bourg Madame, Ur, Latour de Carol. Totaal 78 km.
De meeste mensen die op vakantie gaan, reizen van A naar B en zorgen er dan voor dat ze niet al te veel kilometers maken. Wij doen dat geloof ik toch anders. Als je onze route op de kaart zou bekijken dan zie je dat we eerst zuidelijk naar Barcelona zijn gereisd, daarna noordwestelijk, toen naar het oosten, weer noordwestelijk en nu zitten we binnen een week weer in Frankrijk terwijl we toch naar Spanje zouden gaan! Morgen pikken we een extra landje mee, Andorra, en dan schieten we Spanje weer in. We doen dit niet om diesel te verspillen of kilometers te maken, maar ja, we willen graag de mooie plekjes zien en dat gaat niet altijd via de kortste weg. Bovendien had Jaade gevraagd of we Sinterklaas wilden zoeken in Spanje en ja wat doe je dan als opa en oma? En wat denk je? Gelukt!…… 😉
Dinsdag 1 oktober 2013
Route: Latour de Carol, Col de Puymorens, Andorra, La Seu d’Urgell, Montferrer.Totaal 94 km.
Wat hebben we weer een bijzondere dag gehad. We hebben drie maaltijden op één dag in drie verschillende landen genuttigd….. We hebben ontbeten in Frankrijk, geluncht in Andorra en vanavond zaten we te eten in Spanje en dat allemaal op een afstand van minder dan 100 km. De temperatuurverschillen waren ook enorm vandaag. Bovenop een berg in Andorra was het 10 graden, later op de dag een aangename 22 graden en toen we op een camping aankwamen was het 30 graden. Op één dag dus 20 graden temperatuursverschil!
Andorra is een piepklein landje van nog geen 500 vierkante kilometer en tussen de machtige hoge bergen van de Pyreneeën bestaat het voornamelijk uit enorme winkelcentra en hotels voor de wintersport. In de supermarkten kun je bijna geen gewone levensmiddelen vinden, maar je kunt er tax-free sterke drank, sigaretten en parfums kopen. Er is wel een strenge grenscontrole, maar wat wil je als een fles Bacardi van anderhalve liter maar € 16,45 en anderhalve liter whisky net een tientje kost! Er schijnen Spanjaarden te zijn die in Spanje een hotel vlak vóór de grens met Andorra nemen en dan enkele keren heen en weer rijden. Ik heb mijn favoriete luchtje (Paris van Yves Saint Laurent) voor twintig euro minder dan in Nederland gekocht! De benzine kost er € 1,24 en de diesel € 1,14; onze tank ging daarom ook lekker vol. Je moet in Andorra alleen niet gaan bellen of gebeld worden, want daar loop je op leeg. Bellen naar Nederland kost 127 cent per minuut, gebeld worden 86 cent. Sms versturen kost 76 cent. Ter vergelijking: in alle andere Europese landen kost bellen naar Nederland 29 cent per minuut en gebeld worden 8 cent en een sms’je versturen kost 10 cent.
Woensdag 2 oktober 2013
Route: Montferrer, La Seu d’Urgell, Montferrer, Adrall, Sort, Rialp, Espot, Rialp.Totaal 124 km.
Een dag met verrassingen, positieve en negatieve…… Om te beginnen een hele leuke, want we gingen weer een klein stukje terug vanaf de camping om een kathedraal uit de twaalfde eeuw te bezichtigen in de stad La Seu d’Urgell. Deze kathedraal wordt beschouwd als de mooiste van de Pyreneeën. Voor het luttele bedrag van 3 euro p.p. (nee, geen seniorenkorting….) konden we zowel de kathedraal als het museum bezoeken. De kathedraal was inderdaad prachtig. Sober, maar juist in zijn eenvoud ontroerde het. Bovendien verwacht je ook niet anders van een monument uit de middeleeuwen. Ton wilde eigenlijk het museum overslaan (hij is niet zo van de musea), maar nadat ik hem had overgehaald, was hij er achteraf ook van overtuigd dat dit museum eigenlijk het mooiste onderdeel was. Prachtige fresco’s, madonna’s, monstransen en ook nog een filmvoorstelling over een 8ste eeuws manuscript, dat zowaar met Engelse teksten werd verduidelijkt. Dat is nl. het enige wat jammer is hier in Spanje, dat de meeste uitleg alleen in het Spaans is. Er ontgaat je zó ontzettend veel omdat je de taal niet machtig bent. Er was in het museum een suppoost van een jaar of vijfentachtig die geen Engels sprak, maar ons toch met alle geweld de schoonheden van het museum wilde uitleggen. Hij nam me letterlijk bij de hand en leidde me van vitrine naar vitrine met zijn Spaanse uitleg, uiteraard tevergeefs. Ik schijn echter toch de indruk gewekt te hebben dat ik hem begreep, want na afloop van zijn rondleiding omhelsde hij me en kreeg ik op mijn linkerwang vijf en op mijn rechterwang vier zoenen……..;-(
Na het bezoek aan deze kathedraal gingen we op weg naar het stadje Espot. We hadden zowel van Ruud en Anneke, als van Lida gehoord dat dit plaatsje in een prachtig natuurgebied lag, dus dat bood perspectieven. Maar je gelooft het niet, want de camping Voraparc die Ruud en An ons hadden aanbevolen was met ingang van gisteren, 1 oktober gesloten. We hadden al zo’n donkerbruin vermoeden omdat het naambord bij de camping was afgeplakt. We liepen er tegen beter weten in naar toe en de eigenares vertelde ons dat dit jaar de meeste campings in de Pyreneeën per 1 oktober gesloten waren. Sommige jaren bleven ze wat langer open omdat 12 oktober een feestdag is in Spanje en als dit dan vóór of na een weekend valt, dan blijven ze tot en met dat lange weekend open, maar nu valt de 12de op een zaterdag en hebben ze er dus geen voordeel bij. We hebben altijd gezegd dat we alleen in Scandinavië vrij durven te kamperen en zéker niet in het zuiden van Europa, maar vandaag zijn we van dit idee noodgedwongen af moeten stappen, want we wilden toch wel slapen…… We staan op een stil plekje bij een riviertje in de Pyreneeën en als dit stukje morgen of overmorgen op de website verschijnt, hebben we het overleefd!
Donderdag 3 oktober 2013
Route: Rialp, Espot, Esterri d’Aneu, Joan d’Isil, Esterri d’Aneu, Vielha, Pont de Suert. Totaal 132 km.
Zoals jullie nu begrepen hebben, zijn we de nacht op onze vrije kampeerplaats zonder kleerscheuren doorgekomen. Vanochtend om zes uur stopte er wel een auto naast die van ons (waar ik natuurlijk onmiddellijk wakker van werd…..) maar die reed gelukkig gewoon weer door. Helaas begon het vanmorgen te regenen en daarom besloten we om niet de geplande wandeltocht bij Espot te gaan maken, maar om een rondje sightseeing in de camper te gaan doen. In het boekje “Noord Spanje” werden een paar oorspronkelijke bergdorpjes genoemd waar we ook wel even naar toe wilden. De weg naar boven werd echter zó smal dat we niet verder durfden en zijn toen halverwege de berg op een ietsjes breder punt gekeerd. Gelukkig was er geen verkeer, want ja wie gaat er nou zo’n smal bergweggetje op? Ik ben ondanks onze achteruitrijcamera toch maar even uitgestapt om te kijken hoeveel centimeter Ton nog had in zijn inspanningen om te keren…..
De route in het boekje “Noord Spanje”zijn we verder gaan volgen en kwamen we bij een prachtig Romaans kapelletje in Joan d’Isil, maar helaas zat de boel op slot en konden we er niet naar binnen. Inmiddels was het gaan plenzen, maar dat gaf het hele landschap toch weer een bijzondere uitstraling. Donkere wolken boven de bergen waar we soms zelfs doorheen reden, zodat we bijna geen zicht hadden en dan waren ze weer verdwenen en kon je ineens kilometersver en honderden meters diep kijken. We hebben koffie gezet op een parkeerplaats op het hoogste punt van het grootste skigebied van Spanje (40 pistes, 2072 m hoog). Hier liepen paarden met veulentjes, zó schattig! Halverwege de middag vonden we een camping die gelukkig wél open was tot eind oktober zodat ik vannacht rustig kan slapen…..
Vrijdag 4 oktober 2013
Route: Port de Suert, Taüll, Caldes de Boi, Port de Suert, Campo, Ainsa, Broto, Gavin. Totaal 198 km.
Vanuit de camping zijn we eerst een mooi natuurpark ingetrokken waar we een Romaans kerkje, de St. Climent in Taüll bezocht hebben. Dit kerkje staat, mede vanwege de prachtige muurschilderingen uit de twaalfde eeuw, op de Werelderfgoedlijst van de Unesco.
Hierna hebben we een wandeling gemaakt naar een meer. We dachten dat het een makkelijk begaanbaar pad was, zo zag het er in het begin namelijk ook uit; daarom hebben we onze stokken niet meegenomen. Als dan na een kwartier blijkt dat het pad wat lastiger begaanbaar wordt met, dan ga je uiteraard niet terug naar de camper om je stokken te halen, nee hoor, je worstelt gewoon door….. Op de terugweg kreeg ik een déjà-vu van onze beproeving toen we van de berg Snowdon in Wales naar beneden liepen, alleen gelukkig nu zonder spierpijn! Het was een prachtige wandeling tussen de koeien (met bellen) door, slalommend om de koeienvlaaien heen, maar helaas niet altijd even succesvol, met alle gevolgen van dien…… Gelukkig was daar een snelstromend riviertje dat het vlaaienprobleem wegspoelde. Als je daar dan zo loopt, tussen die gigantisch hoge bergen door, dan voel je je heel nietig maar tegelijkertijd ook zó gelukkig, dankbaar en vol verwondering dat we dit allemaal maar kunnen doen.
Na onze wandeling trokken we weer verder westwaarts. We zitten nu in het ruigste gebied van de Pyreneeën en dat was te zien! Jammer dat we nergens konden stoppen om een foto te nemen van deze enorme kloven, bergen en ravijnen. We werden er gewoon stil van! Onderweg begon het op een gegeven moment ongelofelijk hard te regenen en te onweren en de hoogste stand van de ruitenwissers konden het maar nauwelijks bij houden. De drooggevallen rivier veranderde in een mum van tijd in een kolkende modderstroom en het water gutste in watervallen van de bergwanden af. Wat een natuurgeweld was dat! Na een uurtje werd het weer droog, maar ’s avonds op de camping, hoorden we dat de bui daar tussen de bergen was blijven hangen en dat het daar zes uur onafgebroken geregend, gehageld en geonweerd had. Sommige caravans hadden zelfs deuken in het dak. We zijn dus aardig de dans ontsprongen…..
Zaterdag 5 oktober 2013
Geen route vandaag, want we hebben een “rustdag” gehouden. Dit klinkt alsof we moe waren en rust nodig hadden en dat terwijl we vakantie hebben! Maar soms is het fijn om een dagje aan te lummelen, lekker in de zon te zitten, een beetje te lezen en te puzzelen. Voor mij was dit een mooie gelegenheid om te wassen, want we staan op een mooie camping met een wasmachine en droger én wifi, ik kon dus ook heerlijk internetten….. Ton kan zoveel passiviteit op een dag niet aan 😉 en hij trok er ’s middags lekker alleen op uit voor een wandeling in de omgeving. Morgen gaan we wel weer verder.
