Week 41 – 2013


Zondag 6 oktober 2013
Route: Gavin, Torla, Gavin. Totaal 67 km.
Ruim 30 km van de camping vandaan ligt het Nationaal Park Ordesa, waar de hoogste toppen van de Pyreneeën te vinden zijn, nl. meer dan 3000 meter hoog. Hier zijn we vandaag gaan wandelen maar niet over die enge smalle bergpaadjes met diepe ravijnen er langs. Twee jonge Nederlanders, ervaren bergwandelaars, vertelden ons dat ze gisteren een bergroute waren gaan lopen in deze Ordesa Vallei en nog nooit zó bang waren geweest, niks voor mij dus! In het bezoekerscentrum van dit park hebben we daarom een route gevraagd voor mensen die niet gevaarlijk wilden doen (van onze leeftijd dus….) en zo’n route hadden ze gelukkig. Hij ging over bredere paden naar twee enorme watervallen. We dachten dat we al hoge bergen hadden gezien, maar vandaag was het nog weer hoger en spectaculairder! Toen we terugkwamen bij de camper hadden we geen zin om een andere camping te gaan zoeken en zijn we daarom weer teruggegaan naar de camping van de afgelopen twee dagen. Morgen is er weer een dag…..




Maandag 7 oktober 2013
Route: Gavin, Biescas, Panticosa, Biescas, Jaca, Monasteria San Juan de la Pena. Totaal 128 km.
Dit was een topdag ondanks twee missers. De eerste misser was onze poging om de warmwaterbronnen van Panticosa te bezoeken. We hadden gewoon nog wat verder door moeten rijden, maar de weg werd steeds smaller en we dachten dat we er al hadden moeten zijn, maar achteraf hadden we nog een kilometertje door moeten rijden. We hebben de bronnen dus niet gevonden. Toen gingen we op weg naar het klooster van San Juan de la Pena. Volgens het boekje lag dit 10 km ten zuid-westen van Jaca, maar dit was waarschijnlijk hemelsbreed gemeten, want het was 27 km over een erg slechte weg met veel haarspeldbochten, maar het uitzicht was fenomenaal! Het klooster bleek uit twee gebouwen te bestaan, nl. een nieuw klooster uit de 15e eeuw en het oude uit de 9e eeuw. Het “nieuwe” klooster was een prachtig opgezet museum waarbij je over glasplaten liep waaronder de fundamenten van het oude klooster uit de 15e eeuw te zien waren. Tussen deze fundamenten hadden ze het leven van de monniken uit die tijd uitgebeeld. Het was jammer dat alle teksten in het Spaans waren en er niets in het Engels of Frans uitgelegd werd. Weer een gemiste kans om de buitenlandse toeristen ook deelgenoot te maken van dit unieke kijkje in het kloosterleven van de middeleeuwen. Maar waar we het meest van onder de indruk waren was het oude klooster uit de 9e eeuw dat anderhalve kilometer verderop lag. Dit klooster lag in een rots! Het was tot nu toe het meest indrukwekkende wat we in deze vakantie op cultuurhistorisch gebied hebben gezien. In dit klooster liggen o.a. de tombes van enkele koningen van Aragon en er zijn nog overblijfselen van een stuk of twintig pilaren waarop bijbeltaferelen staan. Gelukkig kregen we hier twee geplastificeerde A-4’tjes mee met Engelse uitleg. Omdat het naseizoen was en er nauwelijks bezoekers waren, mochten we met de auto naar het oude klooster rijden i.p.v. lopend over een doodenge weg. Er waren daar nl. drie (!!) plekjes waar je een auto kon parkeren. We waren ook de enige bezoekers in dit klooster waardoor we prachtige foto’s konden maken zonder andere toeristen erop. Hierna reden we naar het volgende stadje, maar we zagen ineens de perfecte vrije kampeerplaats langs het doodstille weggetje. Ondanks onze bedenkingen over het vrij kamperen buiten Scandinavië, konden we deze toch niet laten liggen; hij was voor ons…….
Onze tweede misser van vandaag is geen echte misser maar een klein missertje en is gewoon grappig. Omdat we vanmiddag in Jaca al in een restaurantje warm geluncht hadden, wilden we vanavond brood met een gebakken eitje eten. De koekenpan met boter was heet, maar de eierschaal wilde maar niet breken. Het bleken gekookte eieren te zijn (bij ons koop je die toch alleen maar met Pasen????). Sofie, dit was jou natuurlijk nooit gebeurd; op het doosje met eieren stond: 6 huevos cucidos wat achteraf gezien waarschijnlijk 6 gekookte eieren betekent……. Wisten wij veel, wij spreken geen Spaans! 😉



Dinsdag 8 oktober 2013
Route: Monasteria San Juan de la Pena, Puente la Reina de Jaca, Aragues, Hecho, Anso, Berdun, Pamplona. Totaal 212 km.
Ons vrije kampeerplekje was heerlijk rustig er kwamen maar twee auto’s langs, maar toch heb ik niet lekker geslapen. Ik vroeg me af waarom ik hier in Spanje niet zo van een vrije kampeerplaats kan genieten en ineens viel het kwartje! Als we in Scandinavië vrij kamperen is het zomer en daar wordt het niet donker. Nu in Spanje is het al oktober en het is gewoon pikdonker buiten. Als je dan ’s avonds na achten in je campertje zit met het licht aan, kun je niet naar buiten kijken maar je zit zelf wel in een soort etalage. Ik denk dat ik me daarom niet op mijn gemak voel alhoewel de duizenden sterren het wel heel erg bijzonder maakten, want die zie je weer niet in Scandinavië!
Vandaag hebben we een mooie tocht gemaakt door twee valleien, de Hecho- en de Ansovallei en we hebben het dorpje Aragues bezocht waar oude huisjes, straatjes en allerlei onverwachte hoekjes te zien waren. We zijn ook door de “Poort van de Hel” gereden, een afgrijselijk smalle kloof naar een bos waarin de weg en de rivier elkaar nauwelijks de ruimte geven om erdoor te komen. Erg spectaculair; ik was blij dat we erdoor waren maar toen moesten we nog een keer terug, want het bleek een doodlopende weg te zijn………… Na alle smalle weggetjes met honderden haarspeldbochten van de afgelopen week konden we lekker even opschieten op een stuk snelweg van 100 km om in de buurt van de stad Pamplona te komen die we morgen gaan bezoeken. We hoeven niet bang te zijn om door stieren onder de voet gelopen te worden, want dat “feest” vindt daar in juli plaats.



Woensdag 9 oktober 2013
We hebben een dagje sightseeing gedaan in Pamplona. We zijn met de bus naar deze stad gegaan waar je overal foto’s ziet hangen van de beroemde stierenrennen die hier jaarlijks plaatsvinden. We hebben een wandeling gemaakt over de prachtig gerestaureerde stadsmuur vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de vesting en de stad. De kathedraal en het stadhuis zijn de mooiste gebouwen. De pelgrimsroute naar Santiago de Compostella loopt ook door Pamplona en we hebben verschillende zwaarvermoeide pelgrims gezien die bijna niet verder konden. Gelukkig heeft de stad een paar overnachtingsplaatsen speciaal voor pelgrims. Wat wel erg jammer was, was de enorme hoeveelheid graffiti op de prachtigste gebouwen en we zagen zelfs een met rode verf besmeurd ornament.
Verder hebben we heerlijk gegeten voor weinig. Een driegangenmenu inclusief wijn en bier voor het luttele bedrag van € 25,80! Voor dat bedrag heb je in Nederland net allebei een broodje met twee kopjes koffie…. Spanjaarden moeten zich wel doodschrikken van de prijzen als ze in Nederlandse horecagelegenheden komen!




Donderdag 10 oktober 2013
Route: Pamplona, Puente la Reina, Cirauqui, Estella, Beasain, San Sebastian. Totaal 175 km.
Een strakblauwe lucht, maar je merkt wel dat het najaar wordt. Vanmorgen was het fris, nauwelijks 7 graden, maar in de loop van de ochtend liep de temperatuur snel op naar een graad of 20. We vertrokken we naar het stadje Puente la Reina (alleen al voor de prachtige naam zou je er naartoe gaan) maar de middeleeuwse brug en de prachtige straat met gedecoreerde raam- en daklijsten maakten het ook zeer de moeite waard. In dit stadje komen twee pelgrimsroutes naar Santiago de Compostella bijeen en dat merkte je aan de aandacht die aan deze route wordt besteed. Veel winkeltjes spelen op een of andere manier op de route van de pelgrims in, maar de inventiefste vonden we de fysiotherapeut die sessies aan pelgrims aanbood!
Hierna hebben we het tevens aan de pelgrimsroute liggende dorpje Cirauqui bezocht. We hebben nog niet eerder zoveel schilderachtige huisjes en straatjes in één dorpje gezien als hier! We vonden het dan ook een geweldig idee om op een pleintje in dit rustige dorpje te lunchen met ons ’s ochtends al gekochte stokbrood. Het bleek echter dat één van de bewoners van dit dorpje waarschijnlijk een hondenkennel had! Wat zul je balen als je daar zo’n idyllisch huisje gekocht hebt en je zult de hele dag het geblaf van tientallen honden moeten aanhoren. Je huis is dan gewoon onverkoopbaar geworden!
We hebben inmiddels zóveel mooie dorpjes, steden, kloosters en kerken bezocht dat nog meer van dit soort plaatsen meer van hetzelfde zouden worden. Daarom besloten we om de omweg naar San Sebastian over te slaan en in één keer naar deze stad door te rijden. Morgen dus weer een stadsbezoek.




Vrijdag 11 oktober 2013
San Sebastian of Donostia, zoals de Basken hun stad noemen, is werkelijk prachtig. We zijn vanaf de camperplaats in ongeveer drie kwartier naar de boulevard gelopen vanwaar we een mooi uitzicht hadden op het strand, La Concha, met in de baai een eilandje. Aan het eind van de boulevard begint de oude stad met de prachtige kerk Santa Maria del Coro. Aan de noordoostkant van de baai ligt de berg Monte Urgull met bovenop een enorm Christusbeeld dat volgens mij een gsm-mast op zijn rug had, wat ik nogal oneerbiedig vond, maar Ton zei dat het een bliksemafleider was, oké dan maar…..
Ik voelde er eigenlijk weinig voor om helemaal naar boven te lopen, maar Ton ging wel en ik besloot om hem toch maar gezelschap te houden. Ik moet toegeven dat het absoluut de moeite waard was, het uitzicht over de stad was fenomenaal en bovenaan was er ook nog een interessant museum over de geschiedenis van San Sebastian. In het oude gedeelte van de stad bevinden zich ook nog tientallen gezellige restaurantjes en cafeetjes waar op de bar de heerlijkste tapas en pinxto’s staan uitgestald waar je dan een keuze uit moet maken. Voor Ton is dat niet zo moeilijk, als het maar zonder kaas is, maar voor mij is er een veel groter aanbod en als je dan toch je gewicht in de gaten moet houden, heb je een probleem…….. maar ach, we hebben toch weer zó lekker geluncht!!!



Zaterdag 12 oktober 2013
Route: San Sebastian, Zarautz, Deba, Lekeitio, Gernika-Lumo, Mungia, Plentzia, Gorliz. Totaal 151 km.
Vandaag zijn we langs de kust van de Golf van Biskaje van San Sebastian naar Gorliz, boven Bilbao, gereden. Het was stralend mooi weer, maar het waaide erg hard, dus wat we vroeger op school leerde over de Golf van Biskaje klopt gelukkig. Het landschap is hier prachtig, na de heftige bergen van de Pyreneeën genoten we hier van de hoge heuvels met de Zwitsers aandoende chalets, het vriendelijke landschap maar wel met net zoveel haardspeldbochten per strekkende kilometer als in de Pyreneeën……
We hadden laatst op de (gesloten) camping in Espot al van de campingeigenares gehoord dat 12 oktober een feestdag was in Spanje, maar dat waren we inmiddels vergeten. Toen we echter boodschappen wilden gaan doen voor het weekend bleken alle winkels, inclusief de grote supermarkten, gesloten te zijn. Gelukkig vonden we in een dorpje nog wel een bakker en een piepklein kruidenierswinkeltje, waar we met veel moeite ingrediënten voor een macaronischotel bij elkaar wisten te sprokkelen. We waren toch wel nieuwsgierig wat voor feestdag het dan wel was, want van enige feeststemming was niets te merken. Google bracht het verlossende antwoord, op 12 oktober wordt in Spanje herdacht dat Columbus in 1492 Amerika ontdekte…… Ach ja, je moet maar een reden weten te bedenken om niet te hoeven werken!
De ACSI-campings uit de gids (16 euro per nacht in het voor- en naseizoen) zijn er niet in deze streek, daarom hebben we de TomTom maar naar een camping laten zoeken. Wat een geweldig apparaat is het toch! De temperatuur was inmiddels gestegen van een krappe 4 graden vanochtend tot een heerlijke 25 graden vanmiddag, zodat we weer in korte broek op deze mooie camping van het zonnetje konden genieten.
