Week 41 – 2014

Zondag 5 oktober 2014

Route: Lunteren, Breda, Antwerpen, Brussel, Parijs, Etampes. Totaal 604 km.

Vanmorgen om half negen vertrokken we; uitgezwaaid door de buren, in onze prachtig gepimpte Zwerfcamper. Hij is zó ontzetted mooi geworden! Van de week als we ergens een mooi plekje vinden, dan zetten we er een foto van op de Homepage.

Voor ons doen zijn we ontzettend opgeschoten vandaag, want nu we om de beurt in de camper rijden, kunnen we grotere afstanden afleggen. De rit ging prima, geen files op zondag en daarom wilden we vandaag voorbij Parijs komen, zodat we morgen de maandagochtendspits niet zouden hoeven trotseren. Dat is een goede beslissing geweest, want op zondag was er zelfs rondom Parijs bijna geen doorkomen aan! De file kroop met ongeveer 5 km per uur langs Parijs en je moest goed aan de kant blijven, want motorrijders raasden met ware doodsverachting met snelheden van zeker 60 km per uur tussen de auto’s door!

We staan nu op een parkeerplaats bij een Kentucky Fried Chicken en hebben daar net een kipburgermenu gegeten. Mijn Frans kwam wel weer uit mijn tenen, want voor Ton moest ik natuurlijk een broodje kip zonder kaas bestellen….. Maar goed, het is gelukt; mijn eerste franstalige hindernis heb ik weer genomen…… Vannacht blijven we hier op deze parkeerplaats (met wifi van KFC) staan en morgenvroeg trekken we weer verder.

Maandag 6 oktober 2014

Route: Etampes, Orleans, Limoges, Pensol, Angouleme, Coutras. Totaal 551 km.
Temperatuur van 7 – 14 graden.

Vorige week kreeg ik van een totaal onbekend persoon een mailtje met als onderwerp “Een bakje koffie of liever een wijntje?”. Van dit soort mailtjes word ik erg nieuwsgierig en het bleek van een zekere Jacqueline te zijn die bij toeval op mijn website terecht was gekomen en zag dat wij het plan hadden om naar Portugal te reizen. Zij en haar man zijn afgelopen januari naar Frankrijk geëmigreerd en hebben daar een B&B plus een paar gites geopend. Jacqueline was op haar beurt nieuwsgierig naar onze reisverhalen en omdat het dorpje Pensol op onze route lag, zijn wij er vandaag langs gegaan voor dat kopje koffie (het was helaas nog te vroeg voor een wijntje…..). Grappig is dat toch, dat je met een onbekend iemand een uur zit te praten alsof je haar al veel langer kent! Pensol ligt iets onder Limoges en als je ooit eens van plan bent voor één of twee weken iets te huren in Frankrijk, kan ik je deze locatie van harte aanbevelen! De omgeving is prachtig, Jacqueline en Albert zijn heel erg gastvrij, de gites zijn mooi verbouwd en hebben allemaal een privé-terras met uitzicht! Kijk maar eens op www.dordognegites.nl. Het is dat wij niet langer dan één of hooguit twee dagen ergens willen blijven, m.a.w. we zijn veel te reislustig met ons campertje, maar anders wist ik het wel!

De omgeving begint echt al vakantieachtige landschappen te vertonen; heuvelachtig met veel bochten, waardoor je iedere keer weer een ander uitzicht voorgeschoteld krijgt. We hebben het nog wel even benauwd gehad omdat de bodem van de benzinetank ernstig in zicht kwam. Op de snelweg wilden we niet tanken, want daar betaal je de hoofdprijs, maar toen we de snelweg afgingen, waren er geen tankstations meer te bekennen. Uiteindelijk heb ik het in één van de uitgestorven dorpjes aan iemand  gevraagd en die stuurde ons naar een piepklein tankstationnetje, waar we uiteindelijk nog méér betaalden dan op de snelweg. Eigen schuld, dikke bult, zullen we maar zeggen……

Donderdag 9 oktober 2014

In alle beschrijvingen over Spanje hadden we wel gelezen dat Galicië de natste provincie van Spanje is en dat Santiago de Compostela dan ook nog in het natste gedeelte van Galicië ligt, maar we dachten dat het wel mee zou vallen, maar niet dus. Toen we gisteren vanuit het zonnige Costa Verde de provincie Galicië inreden, werden we overvallen door hevige slagregens. Vanmorgen toen we opstonden was het droog, maar toen we vanaf de camping naar de stad liepen, begon het alweer te regenen, niet zo heftig als gisteren, maar een paraplu was geen overbodige luxe geweest.

De kathedraal van Santiago de Compostela is mooi, maar als je hem vergelijkt met andere kathedralen uit dezelfde periode en hem dan ook nog eens stevig in de steigers ziet staan is het  gewoon een middeleeuws godshuis zoals er heel veel zijn. Als je echter ziet hoe pelgrims hier aankomen en na een wandeling van honderden en voor sommigen zelfs meer dan tweeduizend kilometer en elkaar dan hevig geëmotioneerd omarmen, dan zie je een ander aspect van het belang van deze stad en kathedraal; het was héél indrukwekkend!

Op een gegeven moment stonden we in deze kathedraal een kapel te bewonderen en werden we binnengepraat om een Engelstalige mis bij te wonen. Aan het begin van deze mis werden alle pelgrims door de priester opgeroepen om om beurten te zeggen uit welk land ze kwamen en waar vandaan zij de camino gelopen hadden. Zie je het voor je, Ton en ik waren één van de eersten die dat moesten doen en ik kon toch moeilijk zeggen dat we net drie kilometer vanaf de camping hadden gelopen. Gelukkig waren er nog meer mensen die net als wij alleen de toerist hadden uitgehangen…… Maar wie weet gaan we ooit nog eens (een stuk van) de camino lopen. Het zaadje is geplant. Ik ga trainen……………

Vrijdag 10 oktober 2014

Route: Santiago de Compostela, Vilanova, Pontevedra, Vigo, Baiona. Totaal 165 km.

Toen we ongeveer 50 km buiten Santiago waren, begonnen de weersomstandigheden aanmerkelijk te verbeteren. De mist trok op, het zonnetje begon te schijnen en binnen de kortste keren was de temperatuur van 9 graden opgelopen tot 16 graden om uiteindelijk op 22 graden uit te komen! Het klopt dus wat ze over Galicië en Santiago de Compostela schrijven; het is er nat en koud! Maar het is wel een stad waar je geweest moet zijn als je naar het noordwesten van Spanje reist!

Nadat we vier dagen kilometers gevreten hadden om in Santiago uit te komen, gaan we het nu rustiger aan doen. Op ons dooie gemak reden we langs de Spaanse westkust om in het plaatsje Vilagarcia op een groep garnalen-, mossel- en/of kokkelvissers te stuiten. Vrouwen met lieslaarzen waren met scheppen in het natte zand naar schelpdieren aan het zoeken; wat een zwaar werk! De mannen stonden tot hun middel met rubberpakken in de zee en hadden een soort riek waar ze een stuk grond mee omhoog haalden en daar dan de schelpdieren uitpeuterden. Heel bijzonder om te zien!  Na de lunch konden we onze winterkleren omwisselen voor een luchtige capribroek met T-shirt en gingen we de flanerende, langs-het-strand-lopende toerist uithangen. Dat voelde heel erg goed, na de nattige omstandigheden van gisteren en eergisteren!

We staan nu op een vrije kampeerplaats met uitzicht op zee. We zochten de officiële camperplaats die we aan de hand van de coördinaten uit de ACSI-gids hadden ingetoetst, maar op die plek stond uitdrukkelijk dat het verboden was te kamperen. Waarschijnlijk was dit verbod recent ingegaan. Toen zagen we een paar kilometer verderop de perfecte plek aan zee en er was geen verbodsbord te bekennen. Die plek was gewoon voor ons. Ik kan me niet voorstellen dat we in deze vakantie een nóg mooier kampeerplekje zullen vinden!

Zaterdag 11 oktober 2014

Route: Baiona, A Guarda, Tui, Moncao, Arcos de Valdevez, Braga. Totaal 175 km.
Temperatuur 10-21 graden.

Het wordt nu ’s ochtends in dit deel van Spanje pas om half negen licht! Maar morgen zitten we in Portugal en dan hebben we een tijdswinst van één uur, omdat het daar een uur vroeger is. Alleen zijn wij dan weer eigenwijs en laten we onze horloges op de Nederlandse tijd staan. Het voordeel daarvan is dat wij ’s ochtends op een camping het rijk alleen hebben in de douche, maar de autochtonen vinden waarschijnlijk dat wij ’s avonds met hun Portugese kippen op stok gaan.

De kustweg van Baiona naar A Guarda is adembenemend mooi! Vlak langs de rotsige, ruige kust slingert de weg zich zuidwaarts. Op verschillende plaatsen konden we stoppen om foto’s te nemen. Dat is het voordeel van een vakantie in deze tijd van het jaar; het is lekker rustig op de wegen!

Na een uurtje nam ik het stuur van Ton over, maar toen bleek de weg zich ineens over een berg heen te gaan slingeren; tja, en dat was niet de bedoeling! Daar raakte ik ineens voorwaarde vijf van mijn lijstje kwijt! (zie 7 oktober). Wonder boven wonder ging het redelijk; misschien ben ik nu wel over mijn bergfobie heen.

We hebben vandaag ook de Bom-Jesuskerk in Braga  bezocht. Deze kerk ligt bovenop een berg en was ooit bedoeld als het einde van een pelgrimstocht. Het eerste deel van de tocht naar boven heeft langs de zijkant tien kapellen met schilderijen en terracotta beelden. Het laat de weg van Christus zien vanaf het laatste avondmaal tot aan zijn kruisiging. Daarna begint de monumentale trap met vijf enorme fonteinen. Het is allemaal wel heel erg verwaarloosd, de kapelletjes, de fonteinen en de beelden zien er eigenlijk niet meer uit; begroeid met mos en zwart uitgeslagen. Maar gelukkig wordt het weer opgeknapt; de Europese Unie betaalt er 1,3 miljoen aan en de Portugese overheid 0,9 miljoen.

In maart 1882 werd hier de eerste kabelbaan van Portugal aangelegd waardoor je de trappen kon overslaan. Deze kabelbaan werkt op waterkracht. Er zijn twee cabines, één boven en één beneden. De cabine die boven is wordt volgepompt met water waardoor hij zwaarder wordt en dan naar beneden glijdt, waardoor de lichtere omhoog wordt getrokken. Maar daar gingen we natuurlijk niet voor! Wij zijn stoer en doen morgenochtend gewoon de trap. Uiteindelijk moet ik wel aan de training voor Santiago de Compostela, toch?

Onze kampeerplek vannacht is de parkeerplaats beneden bij deze kerk geworden…….