Week 44 – 2014

Zondag 26 oktober 2014

Route: Odeceixe, Arifana, Carapateira. Totaal  65 km. Temperatuur 10-28 graden.

Je merkt wel dat de nachten kouder worden. Lagen we vorige week nog helemaal zonder dekbed en werd het daarna alleen een dekbedhoes, nu liggen we al met een dekbed bovenop de hoes zodat we al naar gelang onze lichaamstemperatuur het over ons heen kunnen trekken. Vanochtend hebben we tijdens het ontbijt zelfs al even de kachel aangehad. ’s Middags loopt de temperatuur wel op richting de dertig graden.

Je ontmoet hele bijzondere mensen op zo’n reis. We spraken een Zweeds echtpaar dat met een camper van zeker negen meter lang een half jaar overwintert in het zuiden van Europa. Ze betalen dit van het geld dat ze uitsparen met hun winterse stookkosten in Zweden. Ze hadden ook een wasmachine in hun enorme bagageluik maar die ze alleen konden gebruiken als ze aan het rijden waren want anders trokken ze de accu leeg! We spraken ook een jong Duits stel met een kindje van een jaar of twee. Zij reizen een jaar door Europa want hun dochtertje is nu toch nog niet leerplichtig. Maar wat we vandaag zagen sloeg echt alles…….. iemand met een kleine en twee grote honden, een kat en een hangbuikzwijn in de camper!

Maandag 27 oktober 2014

Route: Carapateira, Sagres, Lagos, Albufeira. Totaal 122 km. Temperatuur 15-30 graden.

Wij hebben het einde van de wereld bereikt, tenminste dat dachten de mensen honderden jaren geleden. Ik kan me dat ook wel voorstellen, want het uiterste zuidwestelijke puntje van Portugal ziet er ook zo uit alsof er niets meer achter is. Het is een erg indrukwekkende plek, niet zo indrukwekkend als de Noordkaap waar we een paar jaar geleden waren, maar het komt aardig in de richting.

Hierna begonnen  we aan de rit langs de zuidkust van Portugal, de Algarve. Het moet wel het klimaat zijn wat veel mensen aantrekt, want het landschap vinden we niet echt aantrekkelijk. Vanaf Lagos is het één bebouwd bedrijvengebied, voornamelijk met tuin- en winkelcentra, zwemparadijzen, een soort dolfinarium, een kermis enz. We staan nu op een camperplaats vlakbij Albufeira en vanmiddag zijn we naar het centrum van deze stad gelopen. We wisten niet wat we zagen; er zijn hier in verhouding nog meer Engelse restaurants dan in Londen! Maar de Nederlandse toerist wordt ook niet vergeten, want we hebben ook een restaurant gezien dat een groot uithangbord had met de tekst “Onbeperkt Spareribs Eten”. We vinden het grappig om het een keer gezien te hebben maar dit is toch niet het vakantiegebied waar wij erg blij van worden. Geef ons maar de kleine dorpjes en de ongerepte natuur.

Deze camperplaats is trouwens geweldig! Ze hebben een douche, toilet, wifi, stroom en wasmachines en dat voor acht euro per nacht. Mijn wasje wappert nu lekker. Kunnen we voorlopig weer vooruit.

Dinsdag 28 oktober 2014

Route: Albufeira, Faro, Altura. Totaal 84 km. Temperatuur 15-28 graden.

De hoofdstad van de Algarve is Faro. In alle reisbeschrijvingen staat dat de meeste mensen Faro overslaan omdat ze vanaf het vliegveld gelijk naar hun vakantiebestemming reizen. Dit is jammer omdat dit een interessante stad is met veel historische plaatsen. Dat wilden we dus wel ervaren. We hadden ons goed ingelezen en de kathedraal zou het mooiste monument van de stad zijn. Maar ja, toen we dit gebouw eens aan de buitenkant bekeken, leek het in de verste verte niet op de mooie kerken die we de afgelopen weken gezien hadden. Tja, en als je dan ook nog leest dat het interieur een ratjetoe van stijlen is en niet echt tot de verbeelding spreekt, dan ga je geen entreekaartje kopen (Nederlanders…..). Je ziet in deze stad dat alles erg verwaarloosd is en we kunnen ons voorstellen dat de economische crisis hier een grote rol heeft gespeeld. Wat we wel heel mooi vonden in Faro waren de mozaïekachtige geplaveide straten. Die zie je overal in Portugal, maar hier waren ze wel heel erg mooi.

Toeval bestaat niet, of toch wel? Vorig jaar toen we in Wales waren, kwamen we op een camperplaats bij een tolbruggetje terecht en via het NKC-campercontact zagen we een reactie van Nederlandse mensen die het jaar daarvoor daar geweest waren. Ik ging naar hun website en zo zijn we digitaal met elkaar in contact gekomen en volgen we elkaars websites en Facebookpagina’s. Om een lang verhaal kort te maken…… zij waren op dit moment in Portugal en ik hoopte dat we hen tegen zouden komen, maar ja, Portugal is een groot land en de kans op een ontmoeting is natuurlijk erg klein. Vandaag kwamen we op een camperplaats terecht, toen iemand iets naar ons riep. Ik had geen idee dat ze het tegen ons had, want wie kent ons nu hier? Wat blijkt nu, door het nieuwe uiterlijk van onze Zwerfcamper herkenden deze mensen ons en hebben we een gezellige ontmoeting gehad. De wereld is dan wel heel erg klein, toch?

Woensdag 29 oktober 2014

Route: Altura (Portugal), Huelva (Spanje), Sevilla. Totaal 152 km. Temperatuur 16-32 (!!) graden.

We hebben Portugal met smart verlaten. Wat hebben we genoten van dit prachtige land! Oké, de Algarve vonden we tegenvallen, maar we hebben dan ook alleen maar de hoofdroute gevolgd. Ik denk dat als je de N125 verlaat en de kleine weggetjes gaat volgen dat je een totaal ander beeld van deze streek krijgt. Dat gaan we de volgende keer doen, want dat we Portugal weer gaan bezoeken staat als een paal boven water!

Vanmorgen reed ik (!!) in één keer naar Sevilla. Eén lange weg, de cruisecontrol aan en van de 152 km heb ik 145 km mijn voet niet op het gaspedaal gehad. Vanaf de camperplaats zijn we met de bus naar het centrum gereden en vandaar de belangrijkste bezienswaardigheden gaan bekijken. We begonnen met een rondleiding door de stierenvechtersarena van Sevilla. Het was gelukkig alleen een rondleiding zonder dat er een gevecht aan de gang was, want dat zou ik echt niet willen zien. Helaas had de gids die ons rondleidde een cursusje Engels nodig, want ze vertelde zeker tien keer meer in het Spaans dan in het Engels en het Engels dat ze sprak was zo slecht dat we eigenlijk geen idee hadden waar ze het over had. Maar dit is dan ook het enige negatieve punt dat ik kan vertellen over ons bezoek aan Sevilla.

We hebben de kathedraal bezocht die de op twee na grootste is van Europa, na de St. Pieter in Rome en St. Paul’s in Londen. Als je de kerk binnenkomt weet je gewoon niet waar je kijken moet, zo groot en mooi. De gebrandschilderde ramen, het 56 meter hoge plafond en vooral het altaar is eigenlijk overdreven mooi; zoveel bladgoud heb je nog nooit bij elkaar gezien. We hebben de toren beklommen en bij een temperatuur van ruim 30 graden was ik wel héél erg blij dat ik boven was, maar het uitzicht over de stad was indrukwekkend! De Plaza de Espana  vonden we ook zó mooi; de torens van het paleis, de fontein en met name de ornamenten en taferelen van keramiek van alle belangrijke Spaanse steden.
Toen we vorige week in Lissabon waren, had ik niet het gevoel dat ik in een uitzonderlijke stad was, terwijl dat vorig jaar in Barcelona wel het geval was. Vandaag had ik hetzelfde gevoel weer als in Barcelona; Sevilla is héél bijzonder!

Donderdag 30 oktober 2014

Route: Sevilla, Carmona, Santeponce, Valverde del Camino. Totaal 195 km. Temperatuur 16-29 graden.

Ton en Elly in de voetsporen van de Romeinen…… Vandaag (of eigenlijk gisteren) zijn we begonnen aan de Zilverrroute. Een van oorsprong Romeinse route van Sevilla in het zuiden van Spanje naar Gijon in het noorden. De Romeinen hebben dit moeilijk toegankelijke deel van Spanje ontsloten met hun geplaveide wegen en dat uiteindelijk heeft geresulteerd in deze Zilverroute. Maar ja, als je alleen de Zilverroute volgt, dan mis je nog meer interessante plaatsen waar de Romeinen ooit hun sporen hebben uitgezet. Dus weken we vanmorgen gelijk al af van het oorspronkelijke pad en gingen we naar het stadje Carmona dat zo’n dertig kilometer van Sevilla ligt en wat waren we blij dat we dat gedaan hebben! Het centrum van Carmona is een ommuurd stadsdeel dat door de Carthagen werd gebouwd en daarbovenop stapelden de Romeinen hun stenen die later weer door de Moren werden bewerkt. Dit heeft geresulteerd in een indrukwekkende vesting die we ook nog konden beklimmen en vanwaar we een adembenemend mooi uitzicht hadden over het stadje. Hierna belandden we op een dorpspleintje waar de lokale bevolking (voornamelijk bejaarde mannen) op een bankje het leven bespraken en de vrouwen even verderop stevige onderhandelingen voerden met de plaatselijke groenteboer.

Maar ja, eigenlijk wilden we toch wel de echte Zilverroute volgen en daarom moesten we bijna weer terug naar Sevilla om in het plaatsje Santiponce de Romeinse opgravingen te bezoeken. Het amfitheater Italica is een ovale arena van 47 bij 70 meter waaromheen de helft van de tribunes voor 25.000 mensen nog overeind staat en waar de tunnels en verblijven van de gladiatoren, slaven en notabelen nog goed bewaard zijn gebleven. Keizer Hadrianus (je weet wel van Hadrian’s Wall in Noord Engeland…) heeft hier ook behoorlijk zijn sporen nagelaten.

Inmiddels was het al over drieën geworden en moesten we nog een overnachtingsplaats zien te vinden. Omdat we niet meer in een toeristisch gebied zitten, was de dichtstbijzijnde camperplaats bijna 100 km verderop. Maar toen hebben we ook wel een heel mooi stuk van het binnenland van Spanje gezien en ’s avonds op een gezellig pleintje gegeten. We wisten niet wat we bestelden (want het is hier geen Albufeira dus niemand spreekt Engels) maar ze hebben ons iets heerlijks voorgeschoteld en op deze zwoele zomeravond van 30 oktober voelden we ons (weer) de koning te rijk!!!

Vrijdag 31 oktober 2014

Route: Valverde del Camino., Aracena, Higuera de la Sierra, Monesterio, Fuente de Cantos, Calzadilla de Los Barros, Zafra. Totaal 178 km. Temperatuur 16-29 graden

Na ons gezellige dinertje gisteravond bleek onze camperplek nog een verrassing voor ons in petto te hebben. We zagen vanuit de camper meerdere wandelaars en joggers langs lopen. Daarom zijn we vanmorgen eens gaan kijken of er verderop misschien iets interessants te ontdekken viel. Het bleek dat onze camperplek aan een prachtig natuurgebied lag. Tja en wat doe je dan als er zoiets unieks in je schoot geworpen wordt? Precies, een wandeling maken! Het was een cadeautje; ongerepte natuur met heuvels, meertjes en prachtige vergezichten.

Hierna gingen we naar het volgende stadje op de Zilverroute, Monesterio. We konden hier niet echt Romeinse overblijfselen vinden, net zo min als in de twee volgende stadjes Fuente de Cantos en Calzadilla de Los Barros. Dit kwam wel goed uit want de dichtstbijzijnde camperplek lag pas in Zafra het zesde stadje van de route. Wat we wel hebben gevonden was een prachtig stuk binnenland van Andalusië. Inmiddels hebben we Andalusië verlaten en zitten we in de Extremadura. We staan nu in Zafra op een (erg lawaaierige) camperplek, maar op 500 meter afstand van het historische centrum met Romeinse overblijfselen en daar gaan we morgen eens naar op zoek.

Zaterdag 1 november 2014

Route: Zafra, Mérida. Totaal 67 km. Temperatuur 12-29 graden.

Staan we op een camperplaats, lekker makkelijk tegenover drie grote supermarkten, blijken ze allemaal gesloten te zijn! We hadden het kunnen weten vanuit ons katholieke verleden; het is vandaag Allerheiligen. In Nederland is dat natuurlijk geen nationale feestdag, nou, hier wel! Alle winkels, behalve de horecagelegenheden zijn potdicht.

Zafra is een leuk stadje met een prachtig kasteel, maar dat kasteel  is alleen  toegankelijk als hotelgast á ruim driehonderd euro per nacht…… We hebben het daarom alleen maar gefotografeerd, wij houden het op iets goedkopers……

Op naar Mérida, één van de mooiste historische plaatsen aan de Zilverroute. Het stadje heeft geen camping of camperplaats, maar we vonden een groot parkeerterrein dat grenst aan een prachtig park; geweldig als overnachtingsplek. Wandelend door dit park kwamen we bij de Romeinse brug van 25 voor Christus, die met 792 meter de langste Romeinse boogbrug in de wereld is die nog overeind staat. Grenzend aan deze brug ligt Alcazaba, het door de moslims in het jaar 713 veroverde gebied. Deze archeologische opgraving laat heel duidelijk zien dat de Arabieren de Romeinse bouwwerken hebben afgebroken en het materiaal hebben gebruikt voor de bouw van hun citadel. Verder hebben we nog de triomfboog van keizer Trajanus bekeken en de ruïne van de tempel van Diana en toen vonden we het genoeg voor vandaag. Het mooie zonnige camperplekje aan het water met een biertje en wijntje lonkte. Morgen is er weer een dag.